 Wierzchołek Strzeleckiej Turni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2130 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
19 czerwca 1902 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′59″N 20°10′46″E/49,183056 20,179444 | |
Strzelecka Turnia (słow. Strelecká veža, niem. Jägerbreitenturm, węg. Vadász-lejtő-torony) – bula skalna o wysokości 2130 m n.p.m. znajdująca się w północnych stokach Doliny Staroleśnej, w słowackich Tatrach Wysokich. Strzelecka Turnia oddziela od siebie dwie kotliny – Siwą i Strzelecką. Masyw Strzeleckiej Turni otoczony jest od północy potężnymi ścianami Ostrego Szczytu (oddzielona od jego masywu Strzeleckim Przechodem), a od północnego zachodu równie potężnym Jaworowym Szczytem. Jedynie od strony południowej ma kształt turni, opadając w kierunku Niespodzianego Ogródka stromą ścianą. Od strony północnej natomiast nie wyróżnia się w krajobrazie Doliny Staroleśnej. Od tejże strony jest łatwo dostępna, choć nie prowadzi na nią żaden znakowany szlak turystyczny.
U podnóży Strzeleckiej Turni znajdują się dwie grupy stawów, są to Niespodziane Stawki i Strzeleckie Stawy.
Nazewnictwo
Polska nazwa wprowadzona do literatury przez Janusza Chmielowskiego pochodzi od Strzeleckich Pól, które znajdują się nieco na północ od niej. Niemieckie i węgierskie nazwy mają podobne pochodzenie. Wcześniej, w 1903 r. Stanisław Eljasz-Radzikowski wprowadził nazwę Styrznik, ta jednak nie przyjęła się.
Historia
Pierwsze zarejestrowane wejścia turystyczne:
- Maximilian Bröske, Johann Breuer junior i Johann Hunsdorfer senior, 19 czerwca 1902 r. – letnie,
- Lajos Károly Horn, Siegfried Neumann i Jenő Serényi, 15 kwietnia 1911 r. – zimowe.
Bibliografia
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.