Typowanie statyczne – nadawanie typów zmiennym w czasie kompilacji programu, poprzez deklaracje tych typów lub ich inferencje[1].
W porównaniu do typowania dynamicznego, zaletami są możliwość większej optymalizacji oraz możliwość wykrycia większej liczby błędów w czasie kompilacji. Wadą jest natomiast konieczność pisania dużej ilości informacji o typach. Częściowo problem ten jest rozwiązywany przez inferencję typów i polimorfizm.
Języki stosujące statyczne typowanie
Do języków stosujących typowanie statyczne należą między innymi:
Przypisy
- ↑ Miszczyszyn 2020 ↓, s. 53-54.
Bibliografia
- Michał Miszczyszyn: TypeScript na poważnie. Type of Web, 2020. ISBN 83-957363-2-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.