Stanislav Vinaver
Станислав Винавер
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1891
Šabac

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1955
Niška Banja

Narodowość

serbska

Język

serbski

Stanislav Vinaver, cyr. Станислав Винавер (ur. 1 marca 1891 w Šabacu, zm. 1 sierpnia 1955 w Niškiej Banji) – serbski poeta i tłumacz.

Urodził się w Šabacu w żydowskiej rodzinie o polskich korzeniach, był synem Avrama Josifa Vinavera. Studia matematyczne i muzyczne podjął na Sorbonie w Paryżu. Był uczestnikiem I wojny światowej. W latach 1918–1941 pracował jako dziennikarz, współpracownik serbskiego czasopisma Vreme i Radia Belgrad. W czasie II wojny światowej przebywał w niewoli w jednym z obozów pod Osnabrück. Po wojnie pracował jako zawodowy literat i tłumacz. Zajmował się przekładem tekstów z francuskiego, niemieckiego, rosyjskiego, angielskiego i hiszpańskiego.

Zobacz też

Bibliografia

  • Mjeća (Miecia, 1911)
  • Pantologija novije srpske pelengirike (1920)
  • Manifest ekspresionističke škole
  • Gromobran svemira (1921)
  • Čuvari sveta (1926)
  • Ratni drugovi (1939)
  • Evropska noć (1952)
  • Jezik naš nasušni (Język nasz codzienny, 1952)
  • Zanosi i prkosi Laze Kostića (wydane pośmiertnie w 1963)
  • Nadgramatika (wydane pośmiertnie w 1963)

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.