Stolica Scytów Grodzisko Kamjanśke i tzw. królewskie kurhany scytyjskie nad dolnym Dnieprem:
1) Nikopol (współczesne miasto)
2) Zaporoże (współczesne miasto)
3) Towsta Mohyła (kurhan)
4) Czertomłyk (kurhan)
5) Grodzisko Kamjanśke
6) Sołocha (kurhan)
7) Gajmanowa Mogiła (kurhan)
8) Kurhan Melitopolski
9) Kurhan Aleksandropolski
10) Wełyka Cymbałka (kurhan)
11) Kozieł (kurhan)
12) Ohuz (kurhan)

Sołochakurhan scytyjski z połowy IV wieku p.n.e., znajdujący się w okolicach Nikopola, 12 km na południowy wschód od wsi Wełyka Znamianka w wasiliewskim rejonie obwodu zaporoskiego Ukrainy. Jest jednym z najbogatszych spośród odkrytych do chwili obecnej kurhanów i zalicza się do grupy tzw. królewskich kurhanów scytyjskich.

Został odkryty w 1912 przez N.I. Wesołowskiego. Należał do króla lub dostojnika scytyjskiego.

Złoty grzebień z kurhanu Sołocha

Wysokość nasypu kurhanu w momencie odkrycia liczyła 18 m. Podczas wykopalisk w grobowcu odkryto 2 komory grobowe, z których główna została już wcześniej ograbiona, nienaruszona pozostała natomiast komora boczna. Przy władcy pochowani byli 2 słudzy.

W grobowcu znaleziono liczne cenne przedmioty, przeważnie pochodzenia greckiego. Należą do nich m.in. amfory na wino, złota ozdobna czara z greckim napisem, grecki hełm złoty, brązowe berło, broń i ozdoby, złote i srebrne wazy zdobione motywami zoomorficznymi i scenami z życia Scytów, kocioł z brązu, kołczan ze 180 brązowymi grotami strzał, żelazny miecz, wiele drobnych przedmiotów użytku codziennego (noże, widelce, sito). Na uwagę zasługuje zwłaszcza złoty grzebień, o wymiarach 4 × 10 cm, ozdobiony sceną bitewną.

Na północ od komory głównej znaleziono również komorę ze szkieletami 5 koni, na których zachowały się resztki bogato zdobionej uprzęży z brązu. Obok koni znajdował się szkielet woźnicy-koniuszego.

Przedmioty z Sołochy przechowywane są w Ermitażu.

Zobacz też

Bibliografia

  • publikacje:
    • Encyklopedia sztuki starożytnej, praca zbiorowa, WAiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 534, ISBN 83-01-12466-0 (PWN), ISBN 83-221-0684-X (WAiF).
  • strony WWW:

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.