Skala dorycka grecka – jedna z trzech skal muzycznych używanych w starożytnej Grecji. Jest skalą siedmiostopniową. Charakterystyczną jej cechą jest opadający kierunek dźwięków. Dzieli się na tetrachordy. Tetrachord diatoniczny dorycki zbudowany jest kolejno z: sekundy wielkiej, sekundy wielkiej, sekundy małej.

Skala dorycka ma dwie skale poboczne: hypodorycką i hyperdorycką.

Jej nazwa pochodzi od greckiego plemienia Dorów.

Posłuchaj:Skala dorycka^ⓘSkala dorycka

Rys. 1. Grecka skala dorycka.

W średniowieczu skalą dorycką nazywano zupełnie inną skalę zaczynającą się od dźwięku d. Była to jedna ze skal modalnych (kościelnych).

Zobacz też

• Skala dorycka kościelna.

Bibliografia

• Zasady muzyki. Franciszek Wesołowski. Kraków: PWN, 1986, s. 141. ISBN 83-224-0250-3. (pol.).
• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 323–325. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968, s. 182. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. S. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).