Strzępiel pisarz

Strzępiel pisarz
	Serranus scriba
	Linneusz, 1758
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Podrząd	okoniowce
Rodzina	strzępielowate
Podrodzina	Serraninae
Rodzaj	Serranus
Gatunek	strzępiel pisarz
Synonimy
	Holocentrus argus Spinola, 1807; Holocentrus fasciatus Bloch, 1790; Holocentrus marina Suckow, 1799; Holocentrus maroccanus Bloch & Schneider, 1801; Holocentrus moroccanus Bloch & Schneider, 1801; Holocentrus variegatus Shaw, 1803; Lutianus crapa Rafinesque, 1810; Lutjanus sciurus Lacepède, 1802; Paracentropristis scriba (Linnaeus, 1758); Perca marina Linnaeus, 1758; Perca scriba Linnaeus, 1758; Serranus papilionaceus Valenciennes, 1832;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Strzępiel pisarz^[3], (Serranus scriba) – gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny strzępielowatych (Serranidae).

Występowanie

Wschodni Atlantyk od Zatoki Biskajskiej do południowej Afryki, także Morze Śródziemne i Czarne.

Żyje w płytkich wodach przybrzeżnych, najczęściej na głębokości powyżej 30 m, nad dnem skalistym na łąkach glonorostów lub traw morskich. Żyje samotnie na wydzielonym terytorium, które broni przed innymi osobnikami tego samego gatunku.

Opis

Dorasta maksymalnie do 25 cm długości. Ciało podłużnie owalne. Pokryte drobnymi grzebykowatymi łuskami, także na głowie i żuchwie. Pokrywa skrzelowa z 2 kolcami. Otwór gębowy szeroki z wysuwalnymi szczękami. Uzębienie w postaci małych, spiczastych zębów. Płetwa grzbietowa długa, podparta 10 promieniami twardymi i 14–16 miękkimi. Płetwa odbytowa podparta 2 twardymi i 7–8 miękkimi promieniami. Płetwa ogonowa zaokrąglona.

Ubarwienie: grzbiet i boki czerwonawo- lub żółtawobrązowe, pokryte 4–7 ciemnymi, niekiedy rozdzielającymi się poprzecznymi pasami. Dorosłe osobniki z dużą niebieską lub fioletową plamą na boku, schodzącą na brzuch. Głowa pokryta niebieskim lub czerwonym deseniem wijących się plam, przypominających pismo arabskie, wygląd deseniu stał się podstawą nazwy gatunkowej scriba – pisarz.

Odżywianie

Odżywia się małymi rybami ławicowymi, czasami także skorupiakami i mięczakami.

Rozród

Tarło odbywa się od maja do sierpnia. Jest obojnakiem wytwarzającym w tym samym czasie żywotne jaja i plemniki i może dochodzić do samozapłodnienia. Jaja są przyklejane do kamieni blisko brzegu.

Przypisy

↑ Serranus scriba, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Serranus scriba, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ FritzF. Terofal FritzF., ClausC. Militz ClausC., Ryby morskie, HenrykH. Garbarczyk (tłum.), EligiuszE. Nowakowski (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1996, ISBN 83-7129-306-2, OCLC 830127003 .

Bibliografia

Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
Serranus scriba. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 26 czerwca 2010]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[itis-1] Serranus scriba, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Serranus scriba, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[FTm-3] FritzF. Terofal FritzF., ClausC. Militz ClausC., Ryby morskie, HenrykH. Garbarczyk (tłum.), EligiuszE. Nowakowski (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1996, ISBN 83-7129-306-2, OCLC 830127003 .

[1]

[2]

[3]