Salafizm (arab. سلفية salafijja, od salaf, przodkowie) – ruch reformatorski i religijno-polityczny w łonie islamu sunnickiego postulujący odrodzenie islamu przez powrót do jego pierwotnych źródeł, czyli religii przodków.
Za pioniera salafizmu uważa się Ibn Tajmijję, który potępił współczesne mu filozoficzne i sufickie interpretacje islamu, postulując powrót do jego pierwotnej formy, oczyszczonej z późniejszych naleciałości[1]. Termin salafijja odnosi się jednak przede wszystkim do nurtów reformatorskich wewnątrz islamu sunnickiego powstałych w wieku XIX, które nawiązywały do myśli Ibn Tajmijji. Wcześniej jednak jeszcze, bo w wieku XVIII, narodził się postulujący powrót do pierwotnego islamu wahhabizm[2]. Z salafizmu wywodzi się XX-wieczny sunnicki fundamentalizm muzułmański.
Przypisy
- ↑ Danecki 1997 ↓, s. 211.
- ↑ Danecki 1998 ↓, s. 53-54.
Bibliografia
- Janusz Danecki: Podstawowe wiadomości o islamie. [T.] 1. Warszawa: „Dialog”, 1997. ISBN 83-86483-40-7.
- Janusz Danecki: Podstawowe wiadomości o islamie. [T.] 2. Warszawa: „Dialog”, 1998. ISBN 83-86483-41-5.