Kapitan Głowacki

Poprzednie nazwy	NN Biały Słoń Henryk Rutkowski
Bandera	Polska
Numer na żaglu	PZ-5
Port macierzysty	Trzebież
Właściciel	3Oceans[1]
Armator	3Oceans[1]
Dane podstawowe
Materiał	drewno
Historia
Stocznia	Nieznana
Data budowy	1944
Data wodowania	1951
Dane techniczne
Wyporność	99,4 t
Liczebność załogi	25
Długość całkowita (L)	30,7 m
Szerokość (B)	6,4 m
Zanurzenie (D)	3,3 m
Ożaglowanie
Typ ożaglowania	brygantyna
Liczba żagli	9
Powierzchnia ożaglowania	337,5 m²
Wysokość masztów	22,4
Liczba masztów	2
Napęd mechaniczny
Moc silnika	135 KM

Kapitan Głowacki – żaglowiec nazwany na cześć Włodzimierza Głowackiego (do 1997 jacht nazywał się Henryk Rutkowski na cześć działacza komunistycznego Henryka Rutkowskiego).

Historia i rejsy

Brygantyna została zbudowana z poniemieckiego kadłuba Kriegsfischkutter (kuter typu KFK); kutry te w czasie II wojny światowej poławiały na Bałtyku i jednocześnie były uzbrojone. Kadłub wydobyty w 1945 i przekazany do Państwowego Centrum Wychowania Morskiego, został wykończony jako rybacki kecz gaflowy (Stocznia Rybacka w Gdyni). Jego specyficzną cechą był nieco przesunięty w stosunku do osi symetrii bukszpryt, zamocowany obok stewy dziobowej, a nie nad nią.

Jednostka była statkiem szkolnym Szkoły Rybołówstwa Morskiego wypływała na rejsy na Morze Północne i Morze Bałtyckie. W 1967 roku został przejęty przez Ligę Obrony Kraju w Jastarni. W 1970 trafił do Ośrodka PZŻ w Trzebieży. Od 1975 roku żaglowiec służył Bractwu Żelaznej Szekli. Po 1976 wycofano go z eksploatacji z powodu złego stanu kadłuba. Gruntowny remont przeprowadzono w latach 80. w Rybackiej Stoczni Remontowej we Władysławowie, został wtedy przebudowany z kecza gaflowego na brygantynę. Później też zmieniono kolor żagli z białych na brązowe. W 1986 roku powrócił do pływania jako flagowy żaglowiec-szkoleniowy PZŻ. Dawniej był jednym z nielicznych współczesnych żaglowców, który stawiał na rejach boczne żagle wytykowe zwane lizlami, podobnie jak klipry.

Popularnie przezywany przez żeglarzy najpierw Rutek a obecnie Głowaś.

23 sierpnia 2009, podczas rejsu z Trzebieży do Thyboron w Danii, nieopodal niemieckiego Cuxhaven, Kapitan Głowacki osiadł podczas odpływu na mieliźnie^[2]; nikt nie został poszkodowany, załogę ewakuowano.

W 2014 r. Kapitan Głowacki, uważany zawsze za żaglowiec niezbyt szybki i nie mający dobrych właściwości regatowych, niespodziewanie zwyciężył w regatach The Tall Ships' Races na trasie Harlingen – Esbjerg. Należąc do klasy A (grupy największych żaglowców), w której był najmniejszą jednostką, wygrał pod dowództwem kapitana Wojciecha Maleiki swoją klasę i klasyfikację generalną.^[3]

Wymagający remontu żaglowiec został krótko po tych regatach odstawiony i przez pewien czas niszczał, nie pływając. W sierpniu 2016 osiadł na dnie przy kei w Trzebieży, w październiku 2016 przeholowany został do Kołobrzegu^[4]. Właściciel, PZŻ (udział we własności żaglowca miał też Zachodniopomorski OZŻ) nie miał środków na remont. Rozważano nieodpłatne przekazanie jednostki Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, co oznaczałoby wydobycie Głowackiego na brzeg i wycofanie z żeglugi^[5]. PZŻ ogłosił konkurs ofert na zakup żaglowca i w czerwcu 2020 r. kupiła go za 150 tys. zł firma 3Oceans^[1] (będąca również właścicielem bryga Fryderyk Chopin), deklarując wyremontowanie Głowackiego (czego koszty będą wielokrotnie wyższe niż cena zakupu) i przywrócenie go do żeglugi^[6], co było planowane na rok 2022^[1].

Zobacz też

• Polskie wypadki morskie jachtów żaglowych

Przypisy

Linki zewnętrzne

• schemat takielunku. sail-ho.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-10-18)].
• "Podręcznik użytkownika" s/y Kapitan Głowacki