Rząd na uchodźstwie – grupa polityczna roszcząca sobie prawo do sprawowania władzy w danym państwie jako legalny rząd. Nie posiada żadnej realnej władzy, rezyduje poza granicami kraju, za zgodą państwa goszczącego. Rządy na uchodźstwie często dążą do powrotu do rodzimego państwa i przejęcia faktycznych i formalnych rządów. Współcześnie taką formacją jest m.in. Centralny Rząd Tybetański[1].
Rządy na uchodźstwie można podzielić na trzy kategorie:
- dążące do obalenia grupy sprawującej władzę w państwie, z którego się wywodzą,
- dążące do ustanowienia nowego, międzynarodowo uznanego państwa,
- dążące do odzyskania władzy utraconej wskutek działań wojennych[1].
W trakcie II wojny światowej niemiecka okupacja znacznej części Europy doprowadziła do ewakuacji rządów wielu państw. W Londynie działało osiem uznanych rządów na uchodźstwie: belgijski, czechosłowacki, jugosłowiański, grecki, holenderski, luksemburski, norweski i polski[2].
Rządy na uchodźstwie
Rząd Polski
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie działał od agresji Niemiec na Polskę w 1939 roku, najpierw w Paryżu, następnie w Angers i przez większość czasu swojego istnienia w Londynie – stąd też często bywa potocznie nazywany rządem londyńskim[3]. Po pokonaniu Niemiec hitlerowskich i ustanowieniu w Polsce władzy komunistycznej polski rząd na uchodźstwie utracił poparcie międzynarodowe, ale działał do odzyskania suwerenności i wyborów prezydenckich w 1990 roku[4].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 Stephanie Römer: The Tibetan Government-in-Exile: Politics at Large. Routledge, 2008, seria: Routledge Advances in South Asian Studies. ISBN 1-134-05723-7.
- ↑ Eliezer Yapou: Governments in Exile, 1939-1945. 1998. (ang.).
- ↑ Piotr Łaski. Refleksje na temat żądań odszkodowawczych zabużan z tytułu utraty mienia na Kresach Wschodnich w świetle prawa międzynarodowego i prawa polskiego. „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”. zeszyt 4 (LXIV), s. 42, 2002.
- ↑ rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-07-18].