Rumieniec – jedna z cech owoców pestkowych i jabłkowatych.
Skórka dojrzałego owocu ma barwę charakterystyczną dla odmiany. Barwa zasadnicza to ta, którą widać od strony zacienionej – zielona, zielonożółta lub żółta. Na niej zwykle znajduje się barwa drugorzędna, czyli rumieniec. Rumieniec może być: nikły, niewielki, w postaci plam, smug, cętek lub może pokrywać całą powierzchnię owocu w kolorze pomarańczowym, ceglastym, czerwonym, purpurowym, karminowym lub ciemnowiśniowym.
Na kolor skórki owocu ma wpływ stężenie i rozmieszczenie barwników: chlorofilu, karotenoidów i antocyjanów, których synteza jest uzależniona od warunków uprawowych i przebiegu pogody. Na intensywniejszą syntezę pozytywny wpływ ma między innymi duża amplituda dobowa temperatur w okresie poprzedzającym osiąganie dojrzałości zbiorczej.
Powierzchnia rumieńca może być jednym ze wskaźników pomocniczych wyznaczania terminu dojrzałości zbiorczej owoców.
Bibliografia
- Rejman A. Pomologia. Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne. Warszawa, 1976.
- Acta Agrophysica, 2000, 37,95-104