RIM-116 RAM, SeaRAM
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone,  Niemcy

Producent

General Dynamics (Raytheon)
RAM Gmbh

Rodzaj

kierowany pocisk przeciwlotniczy, woda-powietrze

Przeznaczenie

zwalczanie powietrznego ataku przeciwokrętowego

Data konstrukcji

1981

Lata produkcji

od 1992

Długość

2,8 m

Średnica

127 mm

Rozpiętość

438 mm

Masa

73 kg

Prędkość

>2 Ma

Zasięg

ok. 10 km

Naprowadzanie

samonaprowadzanie na podczerwień i/lub radarowe

Masa głowicy

10 kg

Typ głowicy

wybuchowa odłamkowa

Użytkownicy
Egipt, Grecja, Niemcy, Korea Południowa, USA

RIM-116 RAM, SeaRAM (ang. Rolling Airframe Missile, pocisk z wirującym kadłubem) – rakietowy system bliskiego zasięgu przeznaczony do zwalczania pocisków przeciwokrętowych i samolotów. Został opracowany na początku lat osiemdziesiątych XX wieku przez amerykańską firmę General Dynamics i niemiecką RAM GmbH. Obecnie produkowany przez Raytheona.

Historia

Prace nad systemem przeciwrakietowym mającym uzupełnić artyleryjskie zestawy przeciwrakietowe Phalanx CIWS rozpoczęły się w 1976. Dostawy pojedynczych próbnych pocisków RAM, wczesnej serii produkcyjnej rozpoczęły się we wrześniu 1981. Z powodu kłopotów finansowych prace nad systemem przedłużały się i dopiero w marcu 1987 amerykański sekretarz obrony Caspar Weinberger zatwierdził pocisk do produkcji seryjnej. W 1992 zamontowano pierwszą wyrzutnię na okręcie desantowym USS "Peleliu" (LHA 5). Najnowszą wersją systemu jest SeaRAM.

Opis

RIM-116 ćwiczenia strzeleckie

RAM to naprowadzany na podczerwień pocisk przeciwlotniczy przeznaczony głównie do zwalczania pocisków przeciwokrętowych. Charakterystyczną cechą RIM-116 jest to, że w celu stabilizacji podczas lotu wiruje on wokół własnej osi. Do jego konstrukcji wykorzystano elementy z pocisku powietrze-powietrze AIM-9 Sidewinder (silnik, głowica i zapalnik) i FIM-92 Stinger (detektor podczerwieni).

SeaRAM, u góry wyrzutni widoczny moduł namierzania celu

SeaRAM to najnowsza wersja systemu doposażona w urządzenia radarowe i optoelektroniczne. System SeaRAM jest samodzielny, bo autonomicznie wykrywa zagrożenia okrętu i je likwiduje.

Bibliografia

  • Andrzej Jaskuła — Wirujące rakiety, Morza Statki i Okręty, nr 3/1996, ISSN 1426-529X

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.