Raphael (ang. RAPHAEL programme) – program Unii Europejskiej z dziedziny polityki kulturalnej. Dotyczy przede wszystkim promocji i wspierania działań państw członkowskich Unii Europejskiej na rzecz zachowania europejskiego dziedzictwa kulturalnego. Opracowany i uruchomiony przez Komisję Europejską 29 marca 1995 r. Nazwa nawiązuje do Rafaela Santiwłoskiego malarza i architekta.

Program Raphael ma na celu zachęcanie do współpracy pomiędzy państwami członkowskimi i – jeśli jest to konieczne – wspieranie oraz uzupełnianie ich działań służących m.in. zachowaniu i ochronie dziedzictwa kulturowego o znaczeniu europejskim. Program realizowany był w latach 1995 - 2000 i dotyczył ochrony dziedzictwa kulturowego poprzez dofinansowywanie renowacji zabytków i miejsc historycznych. Pierwszą inicjatywą podjętą w ramach Raphael'a była renowacja zabytków i miejsc historycznych o znaczeniu europejskim (np. Akropol w Atenach). Z wnioskami o pomoc z programu mogą zwracać się osoby fizyczne oraz prawne z krajów członkowskich UE, jak również międzynarodowe organizacje kulturalne.

Korzenie ochrony dziedzictwa kulturowego Europy sięgają głębiej. Już w 1993 r. Traktat ustanawiający WE dał podstawy prawne do inicjatyw wspólnotowych w tym zakresie. W myśl artykułu 151 Traktatu, Wspólnota, przyczyniając się do rozkwitu kultur państw członkowskich i respektując ich narodową i regionalną różnorodność, jednocześnie uwypukla wspólne dziedzictwo kulturowe. Dziennik Urzędowy UE podaje następujące zadania programu:

  • utrzymanie i badanie stanu dziedzictwa kulturowego;
  • tworzenie sieci partnerstw w dziedzinie kultury;
  • zapewnienie dostępu do dziedzictwa kulturalnego Europy;
  • wspieranie aktywności i doskonalenie umiejętności twórców i animatorów kultury
  • współpraca z państwami trzecimi, zwłaszcza należącymi do Rady Europy, i organizacjami międzynarodowymi;
  • promocja współpracy twórców i działaczy kultury;
  • badanie specyfiki kultury europejskiej przy jednoczesnym poszanowaniu różnic regionalnych.

Wszystkie powyżej opisane działania miały zostać skumulowane w całościowym programie ochrony dziedzictwa kulturowego – Raphael. Ze względu na brak consensusu w sprawach finansowych Komisja Europejska przedstawiła akcje zastępcze, które były realizowane w latach 19961997:

  • zwiększenie dostępu do zasobów kulturowych muzeów europejskich,
  • ochrona europejskiego dziedzictwa kulturowego,
  • ochrona i wykorzystywanie dziedzictwa archeologicznego oraz spuścizny europejskiego baroku,
  • program szkolenia i wymiany profesjonalistów z zakresu konserwacji europejskiego dziedzictwa kulturowego.

W ramach akcji zastępczych Polska otrzymała następujące subwencje UE:


Rok/Zadanie Przedsięwzięcie Wysokość subwencji
1992
Projekty prac konserwatorskich w miastach; przywrócenie zabytkom i ich bezpośredniemu otoczeniu pierwotnego wyglądu
Zamek w Malborku, konserwacja zachodniej ściany zamku średniego 80 000
1993
Ogrody historyczne
Restauracja Ogrodu Zamku Królewskiego w Warszawie 75 000
1994
Zabytkowe budowle i miejsca związane ze sztukami scenicznymi, takie jak: teatr, sale koncertowe, opery itp.
Restauracja Amfiteatru w Łazienkach Królewskich
Konserwacja teatru w Muzeum Zamku w Łańcucie
31 243,27
36 000
1995
Konserwacja zabytków architektury sakralnej
Synagoga Tempel w Krakowie
Kościół Pokoju w Jaworze
Kaplica Św. Trójcy na Zamku Lubelskim
Mauzoleum Piastów Śląskich we Wrocławiu
Zespół Klasztorny Ojców Bernardynów w Leżajsku
48 270
26 359
36 479
57 607
30 000


W ramach programu Raphael Polska otrzymała subwencje UE:


Rok/Zadanie Przedsięwzięcie Wysokość subwencji
1999
Konserwacja zabytków architektury sakralnej
Klasztor O.O. Karmelitów Bosych w Przemyślu
Klasztor O.O. Franciszkanów w Kalwarii Pacławskiej
54 878
27 288


Zobacz też

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.