Płyty PIR

Poliizocyjanuran[uwaga 1], PIR – materiał izolacyjny, udoskonalona wersja poliuretanu (PUR). Produkowany w postaci twardych płyt piankowych, wykorzystywanych do termoizolacji budynków.

PIR charakteryzuje się lepszymi właściwościami fizykochemicznymi niż PUR.

  • płyty PIR są stosunkowo dobrze odporne termicznie (krótkotrwale do +200 °C, długotrwale od −50 °C do +110 °C)
  • niski współczynnik przewodności cieplnej λ, np. dla płyt izolacyjnych z rdzeniem z PIR wynosi on 0,023 W/(m·K)[1].

W porównaniu do innych stosowanych w budownictwie materiałów termoizolacyjnych, pianki na bazie poliizocyjanuratu prezentują korzystne właściwości izolacyjne. Dla porównania, współczynnik λ dla wełny mineralnej wynosi 0,04 W/(m·K), dla styropianu 0,033 W/(m·K), a dla pianki poliuretanowej 0,03 W/(m·K)[2].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Stosowana jest również nazwa „poliizocyjanurat” będąca kalką z ang. polyisocyanurate, która jest nieprawidłowa z punktu widzenia nazewnictwa chemicznego.

Przypisy

  1. ↑ Deklaracja właściwości użytkowych. Thermano. [dostęp 2018-01-24].
  2. ↑ Thermal Conductivity of common Materials and Gases, [w:] Engineering ToolBox [online] [dostęp 2018-01-24] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.