Piszczel (ros. пищаль) – staropolskie potoczne określenie długiej gładkolufowej broni palnej[1], używanej od XIV do XVII wieku na Ukrainie i w Rosji. Termin ten jest nieprecyzyjny i odnosi się głównie do prymitywnych rusznic i hakownic oraz nowocześniejszych muszkietów i arkebuzów.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Konstanty Górski: Historya Artyleryi Polskiej. Warszawa: 1902, s. 30.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.