Pierre Seel, 2000

Pierre Seel (ur. 16 sierpnia 1923 w Haguenau, Alzacja, zm. 25 listopada 2005 w Tuluzie) – francuski więzień obozu koncentracyjnego, autor wspomnień poświęconych prześladowaniom osób homoseksualnych przez nazistów.

Pochodził z rodziny katolickiej, jego rodzice prowadzili piekarnię. Wychowywał się w alzackim mieście Mulhausen. Trafił przypadkowo do kartoteki policyjnej jako osoba homoseksualna, kiedy składał zeznania w sprawie kradzieży dokonanej w miejscu spotkań gejów. Lista osób homoseksualnych trafiła w ręce niemieckie po zajęciu Alzacji w 1940; 3 maja 1941 Seel został aresztowany przez Gestapo.

Po pobycie w lokalnym więzieniu, gdzie był poddawany brutalnym przesłuchaniom, trafił do obozu koncentracyjnego w Schirmeck koło Strasburga. Był tam ofiarą okrutnego traktowania osób o orientacji homoseksualnej przez nazistów, a także m.in. świadkiem zabójstwa swojego partnera. Samemu Seelowi udało się przeżyć obóz; zwolniony po kilku miesiącach, został wcielony do armii niemieckiej i wysłany na wschodni front. Pod koniec wojny trafił do radzieckiego obozu jenieckiego i kilka miesięcy spędził na Ukrainie.

Po powrocie do Francji nie ujawniał przez lata ani swojej orientacji seksualnej, ani przeszłości z nią związanej. Jako katolik, przekonany przez spowiednika, próbował stłumić swój homoseksualizm i ożenił się w 1950; z małżeństwa urodziło się troje dzieci, dwóch synów i córka. Po rozpadzie małżeństwa w 1978 zaangażował się w działalność organizacji gejów-katolików „David i Jonathan”.

W 1981 zdecydował się na ujawnienie swoich doświadczeń, w reakcji na wypowiedź arcybiskupa Strasburga, uznającego homoseksualizm za chorobę. Seel ogłosił publiczną odpowiedź na słowa arcybiskupa, w której opisał prześladowania osób homoseksualnych w czasie II wojny światowej. W kolejnych latach domagał się uznania osób homoseksualnych jako grupy prześladowanej przez reżim hitlerowski. Swoje przeżycia opisał w autobiografii Moi, Pierre Seel, déporté homosexuel (1994), napisanej wspólnie z dziennikarzem Jeanem Pierre Jockerem, przetłumaczonej na angielski (Liberation Was for Others. Memoirs of a Gay Survivor of the Nazi Holocaust, 1997) i niemiecki (Ich, Pierre Seel, deportiert und vergessen, 2002). Wystąpił również w filmie dokumentalnym poświęconym tej tematyce Paragraf 175. Po uznaniu faktu prześladowań gejów w czasie wojny uczestniczył jako reprezentant tej grupy w uroczystościach rocznicowych.

Ulica Pierre Seel, Tuluza
Ulica Pierre Seel, Tuluza
Ulica Pierre Seel, Tuluza
Tablica pamiątkowa, Miluza
Ulica Pierre Seel, Paryż

Zobacz też

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.