Park Młociński
Ilustracja
Jedna z alei parku Młocińskiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Dzielnica

Bielany

Powierzchnia

102,23[1] ha

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Młociński”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Park Młociński”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Park Młociński”
Ziemia52°18′56″N 20°55′30″E/52,315556 20,925000
Strona internetowa
Las Młociński
Podkast z serii Lasy Warszawy
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.
Fragment lasu porastającego zbocze skarpy warszawskiej
Park od strony Wisły

Park Młociński, właśc. Las Młociny[1] – park leśny znajdujący się w dzielnicy Bielany w Warszawie, między ulicami Papirusów, Pułkową, Dziwożony (Parkową po stronie Łomianek) i lewym brzegiem Wisły, przy północnej granicy miasta.

Teren lasu wchodzi w skład Obwodu Bielany-Młociny Lasów Miejskich jako Uroczysko Młociny. Na południu lasu znajduje się użytek ekologiczny Przy Lesie Młocińskim o powierzchni 4,82 ha, obejmujący śródleśną łąkę wraz z otuliną[2], wchodzący w skład miejskiego kompleksu leśnego Las Młociny. Jest uznawany za jeden z najważniejszych elementów systemu przyrodniczego stolicy[1].

Historia

Pierwotnie na dzisiejszych Młocinach istniała wieś Młoszczyny, której nazwa pochodziła od słów młoka, młaka, które oznaczały moczar, bagno, mokrą łąkę. Wieś książęca położona była w Puszczy Młocińskiej, będącej częścią pradawnej Puszczy Mazowieckiej i pierwsze wzmianki pochodzą z XIV wieku, a rozwojowi wsi sprzyjał trakt z Warszawy do Zakroczymia. Na obszarze puszczy w XVI wieku założony został królewski zwierzyniec, a w XVIII wieku powstał tu pałac Brühla na Młocinach otoczony parkiem krajobrazowym wraz z własnym zwierzyńcem. W 1822 na Młociny i Bielany zaczęły docierać pierwsze konne omnibusy, nazywane żurnalierami.

W 1907 roku magistrat miasta Warszawy zakupił teren tzw. Budek i Gór Burakowskich pod planowany park miejski i w roku 1930 pojawia się on na planach jako Młociński Park Miejski. W tym czasie, od roku 1913 w sąsiedztwie parku powstaje plan budowy miasta-ogrodu Młociny według projektu architekta Ignacego Miśkiewicza. Plan ten przewidywał budowę kilkuset willi na terenie przyległym do pałacu, jednak projekt ten udaremnił wybuch I wojny światowej. W tym czasie na Młociny można już było dotrzeć parostatkiem lub autobusem, a planowana była też budowa tramwaju, zrealizowana dopiero po II wojnie światowej (linia nr 28 zlikwidowana w latach 70. XX wieku przy budowie Wisłostrady). Sam teren parku w tym czasie już był modnym i lubianym miejscem wypoczynku warszawiaków. W 1929 otwarta została w sąsiedztwie parku także linia kolejowa Warszawa Gdańska - Palmiry, zlikwidowana w latach 40. XX wieku.

W czasie II wojny światowej teren parku był terenem walk – w czasie wojny obronnej w 1939 roku 30 Pułk Strzelców Kaniowskich dowodzony przez mjr Bolesława Kamińskiego toczył tu opóźniający bój z Niemcami, teren ten też znalazł się w obszarze działania Zgrupowania AK Kampinos, szczególnie aktywnego w okresie powstania warszawskiego. Śladami tych walk są do dziś ślady pocisków w starodrzewie i kule wyłuskiwane z drewna ściętych starych drzew.

W lesie znajdują się groby polskich żołnierzy z 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich poległych w czasie bitwy pod Łomiankami[3].

Współczesność

Pomimo stosunkowo niewielkiej powierzchni, pod względem przyrodniczym las cechuje się dużą różnorodnością, na co mają wpływ znaczne zróżnicowanie rzeźby terenu, różne rodzaje gleb oraz warunki wilgotnościowe, co ma związek z płynącą obok Wisłą[4].  

Oprócz funkcji rekreacyjnych dokonywane są tu zabiegi typowe dla kompleksów leśnych tzn. gospodarka leśna i łowiecka, w tym dokarmianie zwierząt. Znaczny obszar lasu zajmują zróżnicowane drzewostany od boru świeżego poprzez lasy mieszane do lasów łęgowych. Wśród drzew dominują tu sosna, dąb, olcha i jesion, a wśród zwierząt można spotkać tu liczne ptaki, ale i duże ssaki wędrujące tu z Puszczy Kampinoskiej – dziki, sarny, łosie i inne drobniejsze zwierzęta.

Teren lasu objęty jest różnymi formami ochrony:

Spacer po lesie odbywa się po dwóch wytyczonych obwodnicach łączących się ze sobą, przy których zlokalizowane są parkingi, place zabaw, ścieżka sprawnościowa, miejsca piknikowe i 2 punkty widokowe na drewnianych podestach.

Inne informacje

  • Las Młociny (park Młociński) bywa mylony z Lasem Nowa Warszawa (zwanym Lasem Młocińskim) – pierwszy znajduje się po wschodniej stronie ulicy Pułkowej w kierunku Wisły, drugi po zachodniej stronie w kierunku Wólki Węglowej.
  • W Lesie Młociny można zaobserwować niezwykle wysoką tzw. zasobność drzewostanu (ilość masy drzewnej w m³/ha) – na obszarze około 1 ha pomiędzy polaną widokową a Wisłą wynosi ona 720–730 m³/ha przy średniej w Polsce ok. 250 m³/ha, co leśnicy tłumaczą optymalnym wykorzystaniem bogatego pokarmowo siedliska przez liczący ok. 70 lat wielogatunkowy drzewostan.
  • Ulica Dziwożony nazwę taką nosi tylko od strony Lasu – znajduje się przy niej jedynie leśniczówka. Przeciwna strona ulicy nosi nazwę ulicy Parkowej i jest to część miasta Łomianki. Jest to najdalej wysunięta na północ ulica w dzielnicy Bielany.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Lasy Miejskie Warszawa. Las Młociny. [w:] Lasy Miejskie Warszawa [on-line]. [dostęp 2021-09-02].
  2. ↑ Przy Lesie Młocińskim w serwisie internetowym Urzędu Dzielnicy Bielany
  3. ↑ Redakcja, Groby ułanów z 1939 roku w parku Młocińskim. Bohaterowie z bitwy pod Łomiankami [ZDJĘCIA] [online], Warszawa Nasze Miasto, 27 grudnia 2015 [dostęp 2021-07-21] (pol.).
  4. ↑ J. Nowakowska, K. Żak, Lasy Warszawy, Warszawa 2016, s.176-178, ISBN 978-83-946818-0-7.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.