Pałac Liwadyjski
Лівадійський палац
Ilustracja
Pałac Liwadyjski
Państwo

 Rosja
/  Ukraina

Republika

 Republika Krymu
/ Autonomiczna Republika Krymu

Miejscowość

Liwadia

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

neorenesans

Ważniejsze przebudowy

1910–1911

Pierwszy właściciel

Leon Potocki

Kolejni właściciele

Aleksander II Romanow

Położenie na mapie Krymu
Mapa konturowa Krymu, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Liwadyjski”
Ziemia44°28′04″N 34°08′36″E/44,467778 34,143333
Strona internetowa

Pałac Liwadyjski[1] (ukr. Лівадійський палац; ros. Ливадийский дворец) – pałac w Liwadii na Półwyspie Krymskim.

Historia

Początki założenia parkowo-pałacowego sięgają 1834, gdy polski magnat Leon Potocki, syn Seweryna, na zakupionym przez siebie terenie zbudował niewielką rezydencję, kaplicę katolicką i park. W 1860, po śmierci Potockiego, posiadłość kupił cesarz Aleksander II Romanow. Na jego polecenie Hipolit Monigetti przebudował dom Potockich na pałac, zbudował kaplicę prawosławną i wybudował Mały Pałac (dziś nie istnieje) oraz oranżerię. W 1895 znacząco powiększono i odnowiono park Potockich. W latach 1910–1911, na polecenie Mikołaja II Romanowa, rozebrano stary budynek, w miejscu którego architekt Nikołaj Krasnow wybudował neorenesansowy pałac, większy i bardziej reprezentacyjny, zwany Białym lub Wielkim. Zbudowany jest z białego górnokredowego wapienia przywiezionego z Inkermanu, fasady i wnętrza ma wykończone białym marmurem karraryjskim oraz białymi stiukami, czemu pałac zawdzięcza swą nazwę. Wewnątrz pałacu powstało tzw. „Patio włoskie”, również bogato zdobione marmurem i w stylu neorenesansowym. Krasnow dobudował do świątyni Potockich zachodnią część, znacznie powiększając pierwotną kaplicę. W następnych latach powstało w kompleksie kilka budynków gospodarczych oraz rezydencji dworzan. Pałac w Liwadii był ulubionym miejscem letniego wypoczynku władców Rosji. Zmarł tu w 1894 cesarz Aleksander III Romanow. Rodzina ostatniego rosyjskiego monarchy Mikołaja II przebywała tu czterokrotnie i spędziła łącznie rok.

Po rewolucji bolszewickiej i ostatecznym upadku władzy białych pałac upaństwowiono. W latach 1925–1974, z krótkimi przerwami w całym kompleksie mieściło się sanatorium. Od 16 lipca 1974 w Wielkim Pałacu mieści się muzeum, początkowo poświęcone głównie Konferencji jałtańskiej (podczas jej trwania w liwadyjskim pałacu rezydował prezydent Stanów Zjednoczonych Franklin D. Roosevelt), a po zmianach ustrojowych także rodzinie carskiej Mikołaja II. Wyposażenie ruchome z czasów carskich nie zachowało się. W parku pałacowym znajdują się liczne cenne okazy drzew, m.in. mamutowców, ale park jest zaniedbany.

W parku liwadyjskim, w jednym z budynków gospodarczych z czasów carskich, zbudowano organy złożone z 4600 piszczałek.

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Polski egzonim uchwalony na 124. posiedzeniu KSNG

Bibliografia

  • Tomasz Ostrowski (red.), Krym, Wydawnictwo Bezdroża 2001
  • Livadia Palace – Photo Guide, Simferopol, wydawnictwo SVIT 2007

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.