Pałac Przezdzieckich w Warszawie
Ilustracja
Pałac od strony ulicy Foksal
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Foksal 6

Styl architektoniczny

neorenesans

Architekt

Marceli Berent

Inwestor

Konstanty Leon Michał Przezdziecki

Kondygnacje

3

Rozpoczęcie budowy

1878

Ukończenie budowy

1879

Zniszczono

1939

Odbudowano

1951–1953

Pierwszy właściciel

Konstanty Leon Michał Przezdziecki

Kolejni właściciele

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej

Obecny właściciel

Roman Karkosik

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Przezdzieckich w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Przezdzieckich w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Przezdzieckich w Warszawie”
52°14′04,73″N 21°01′23,20″E/52,234647 21,023111

Pałac Przezdzieckich, pałacyk Przezdzieckich (także pałacyk Przeździeckich, pałacyk MSZ lub pałacyk na Foksal) – pałac znajdujący się przy ul. Foksal 6 w Warszawie.

Historia

Biblioteka pałacu przed wybuchem II wojny światowej

Pałac wzniesiono według projektu Marcelego Berenta w latach 1878–1879 dla Konstantego Przezdzieckiego i jego żony Izabeli[1]. Była to nieregularna 3-kondygnacyjna budowla w stylu neorenesansowym z tarasami.

Pałac został powiększony w latach 1891–1892 o nowe skrzydło zbudowane według projektu Józefa Hussa. Znajdowała się w nim m.in. biblioteka Przezdzieckich, w której mieściły się cenne zbiory literatury kolekcjonowane od kilku pokoleń. Biblioteka była dostępna dla publiczności do wybuchu II wojny światowej.

Podczas obrony Warszawy, 25 września 1939, pałac zapalił się od bomb lotniczych. Zniszczeniu uległa większość przechowywanych w nim zbiorów[2]. Ocalałe resztki kolekcji Przezdzieckich przeniesiono do oficyny sąsiedniego pałacu Zamoyskich[3].

Budynek został odbudowany w latach 1951–1953 według projektu Wojciecha Onitzcha i Mariana Sulikowskiego, jednak bez zachowania pierwotnego stylu[2]. Pałac otrzymał fasadę z dwukondygnacyjną loggią na kolumnach jońskich[4].

Pałac został przekazany Ministerstwu Spraw Zagranicznych, swoją siedzibę znalazł tutaj Klub Dyplomatyczny. Pałac był miejscem, w którym odbywały się oficjalne przyjęcia dyplomatyczne oraz inne uroczystości organizowane przez MSZ. W 1995 w budynku mieściło się biuro prezydenta elekta Aleksandra Kwaśniewskiego, w 2005 prezydenta elekta Lecha Kaczyńskiego[5], a w 2015 prezydenta elekta Andrzeja Dudy[6].

W związku z odzyskaniem nieruchomości przez spadkobierców dawnych właścicieli, Ministerstwo miało opuścić pałac Przezdzieckich do końca 2014[7][5], jednak wynajmowało go do początku 2016[8][9], kiedy to w styczniu 2016 właścicielem pałacu został Roman Karkosik[10].

Przypisy

  1. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 604. ISBN 83-01-08836-2.
  2. 1 2 Tadeusz S. Jaroszewski: Pałac Zamoyskich na Foksalu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 88. ISBN 83-01-07055-2.
  3. Jarosław Zieliński: Foksal i okolice. Warszawa: EKBIN Studio PR, 2013, s. 36. ISBN 978-83-929745-8-1.
  4. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 67. ISBN 83-908950-8-0.
  5. 1 2 Wiktor Ferfecki. W poszukiwaniu biura dla elekta. „Rzeczpospolita”, s. A5, 26 maja 2015.
  6. Paweł Majewski. Konserwatyści w Pałacu. „Rzeczpospolita”, s. A3, 18 czerwca 2015.
  7. Iwona Szpala, Michał Wojtczuk: Resort spraw zagranicznych traci siedzibę z powodu reprywatyzacji. [w:] "Gazeta Stołeczna" [on-line]. warszawa.gazeta.pl. [dostęp 2014-11-16].
  8. Roman Karkosik kupuje pałac prezydencki w centrum Warszawy – WGN [online], Mieszkania na Sprzedaż – Ogłoszenia Nieruchomości WGN [dostęp 2018-09-09].
  9. Karkosik ma słabość do pałaców, „pb.pl” [dostęp 2018-09-09].
  10. Pałac Przezdzieckich ma nowego własciciela, propertynews.pl, 28.01.2016 [dostęp: 29.01.2016]

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.