Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga (2014)
Herb duchownego Mihi vivere Christus est
Dla mnie żyć to Chrystus
Kraj działania

Honduras

Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1942
Tegucigalpa

Arcybiskup metropolita Tegucigalpy
Okres sprawowania

1993–2023

Koordynator Rady Kardynałów
Okres sprawowania

2013–2023

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

salezjanie

Prezbiterat

28 czerwca 1970

Nominacja biskupia

28 października 1978

Sakra biskupia

8 grudnia 1978

Kreacja kardynalska

21 lutego 2001
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Maria della Speranza

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 grudnia 1978

Miejscowość

Tegucigalpa

Miejsce

archikatedra św. Michała Archanioła

Konsekrator

Gabriel Montalvo Higuera

Współkonsekratorzy

Miguel Obando Bravo
Héctor Enrique Santos Hernández

Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga SDB (ur. 29 grudnia 1942 w Tegucigalpie) – honduraski duchowny rzymskokatolicki, salezjanin, doktor filozofii i nauk teologicznych, rektor Salezjańskiego Instytutu Filozoficznego w Gwatemali w latach 1975–1978, biskup pomocniczy Tegucigalpy w latach 1978–1993, administrator apostolski diecezji Santa Rosa de Copán w latach 1981–1984, sekretarz generalny Rady Episkopatów Latynoamerykańskich CELAM w latach 1987–1991, arcybiskup metropolita Tegucigalpy w latach 1993–2023, administrator apostolski diecezji San Pedro Sula w latach 1993–1995, przewodniczący Rady Episkopatów Latynoamerykańskich CELAM w latach 1995–1999, przewodniczący Konferencji Episkopatu Hondurasu w latach 1997–2003, kardynał prezbiter od 2001, przewodniczący Caritas Internationalis w latach 2007–2015, koordynator Rady Kardynałów w latach 2013–2023.

Życiorys

3 maja 1961 wstąpił do zakonu salezjanów. Kształcił się w instytucie zakonnym Don Rua w San Salwador (Salwador), gdzie obronił doktorat z filozofii, ponadto studiował w kilku uczelniach rzymskich (na Papieskim Athenaeum Salezjańskim uzyskał tytuł doktora teologii, a na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim doktora teologii moralności). Zdobył także dyplom z psychologii klinicznej i psychoterapii na uniwersytecie w Innsbrucku (Austria). Ma ponadto wykształcenie muzyczne, studiował grę na fortepianie w konserwatorium w San Salwador oraz harmonię i kompozycję w Gwatemali i Newton (USA). Święcenia kapłańskie przyjął w Gwatemali 28 czerwca 1970.

Pracował jako nauczyciel różnych przedmiotów – m.in. chemii, teologii i muzyki sakralnej – w szkołach salezjańskich w Gwatemali. W latach 1975–1978 był rektorem Salezjańskiego Instytutu Filozoficznego w Gwatemali.

28 października 1978 został mianowany biskupem pomocniczym Tegucigalpa, ze stolicą tytularną Pudentiana[1]; sakry biskupiej udzielił mu 8 grudnia 1978 nuncjusz w Hondurasie arcybiskup Gabriel Montalvo Higuera. Pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji Santa Rosa de Copán w latach 1981–1984,. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, m.in. sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce (listopad-grudzień 1997) oraz w IV konferencji generalnej Episkopatów Latynoamerykańskich w Santo Domingo (Dominikana, październik 1992). 8 stycznia 1993 został promowany na arcybiskupa Tegucigalpa, do 1995 pełnił także funkcję administratora apostolskiego diecezji San Pedro Sula. W 2017 w związku z ukończeniem 75 lat, złożył rezygnację z pełnionej funkcji, jednak papież zlecił mu dalsze sprawowanie urzędu[2].

W latach 1987–1991 był sekretarzem generalnym Rady Episkopatów Latynoamerykańskich CELAM, a 1995–1999 jej przewodniczącym; 1997–2003 stał na czele Konferencji Episkopatu Hondurasu. 21 lutego 2001 Jan Paweł II mianował go kardynałem, nadając tytuł prezbitera S. Maria della Speranza.

Kardynał Rodríguez Maradiaga był wymieniany w gronie papabili, faworytów do następstwa po zmarłym w kwietniu 2005 papieżu Janie Pawle II oraz po rezygnacji papieża Benedykta XVI w 2013 roku. Otwarty na współpracę z innymi Kościołami chrześcijańskimi, oprócz hiszpańskiego włada angielskim, niemieckim, włoskim, portugalskim i francuskim. Uznawany jest za jednego z najinteligentniejszych teologów; przyjaciel Bono, wokalisty U2; ma licencję pilota[3].

Od czerwca 2007 do maja 2015 był przewodniczącym Caritas Internationalis (konfederacji katolickich organizacji charytatywnych działających w 162 krajach)[4].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

Decyzją papieża Franciszka od 13 kwietnia 2013 jest członkiem grupy dziewięciu kardynałów doradców (Rada Kardynałów), którzy służą radą Ojcu Świętemu w zarządzaniu Kościołem i w sprawach reformy Kurii Rzymskiej[5].

29 grudnia 2022 kończąc 80 lat utracił prawo do udziału w najbliższym konklawe[6][7].

26 stycznia 2023 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu arcybiskupa metropolity Tegucigalpy[8].

Przypisy

  1. ↑ David M. Cheney, Pudentiana (Titular See) [Catholic-Hierarchy] [online], www.catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-05-25].
  2. ↑ deon.pl. [dostęp 2018-01-04].
  3. ↑ Honduras. W: Szymon Hołownia: Last minute. 24h chrześcijaństwa na świecie. Kraków: Znak, 2012. ISBN 978-83-240-2203-8. (pol.).
  4. ↑ Kard. Tagle przewodniczącym Caritas Internationalis [online], www.caritas.pl [dostęp 2017-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-16] (pol.).
  5. ↑ Biuletyn watykański z 13.04.2013. press.catholica.va. [dostęp 2013-04-13]. (wł.).
  6. ↑ El cardenal Maradiaga cumple 80 años y pierde su derecho a participar en un Cónclave. infovaticana.com. [dostęp 2022-12-29].
  7. ↑ Ilu jest obecnie kandydatów na papieża? Jeden z kardynałów właśnie stracił tę możliwość. deon.pl. [dostęp 2022-12-29].
  8. ↑ Rinuncia e Nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Tegucigalpa (Honduras). press.vatican.va. [dostęp 2023-01-26]. (wł.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.