Opus emplectum – technika budowlana, polegająca na układaniu zewnętrznej i wewnętrznej części muru z ociosanych bloków kamiennych (czasem z cegieł) i wypełnianiu przestrzeni między nimi kruszonym kamieniem zalanym zaprawą. Zewnętrzne ściany są spajane poprzecznie ułożonymi cegłami – diatonoi.
W technice tej zbudowana została znaczna część budowli średniowiecznych, m.in. kolegiata w Tumie pod Łęczycą, kościół w Strzelnie czy mury obronne Nowego Miasta w Radomiu.
Zobacz też
- opus caementicum
- opus incertum
- opus spicatum
- opus w architekturze
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.