Ojcowie Biali
Pełna nazwa

Zgromadzenie Misjonarzy Afryki (Ojcowie Biali)

Nazwa łacińska

Missionarii Africae (Patres Albi)

Skrót zakonny

MAfr

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

Karol Lavigerie

Data założenia

1868

Data zatwierdzenia

1908

Przełożony

O. Stanley Lubungo MAfr

Liczba członków

ok. 1405 (2012)

Strona internetowa
Kardynał Karol Lavigerie, założyciel Zgromadzenia Misjonarzy Afryki

Ojcowie Biali, Zgromadzenie Misjonarzy Afryki (MAfr), zgromadzenie zakonne założone przez arcybiskupa Algieru, późniejszego kardynała Karola Lavigerie w 1868 roku, a zatwierdzone przez Stolicę Apostolską w 1908. Obecnie przełożonym generalnym zgromadzenia jest o. Stanley Lubungo MAfr – misjonarz urodzony w Zambii. W Polsce zgromadzenie posiada tylko jeden dom zakonny w Lublinie.

Historia

Powstanie zgromadzenia związane jest z działalnością jego założyciela, urodzonego w 1825 Karola Lavigerie, biskupa Nancy, który w 1867 przybył do Algieru mianowany arcybiskupem tamtejszej metropolii. Mimo że miał szanse na dostatnie życie we Francji, po przybyciu do Afryki i zderzeniu się z trudną sytuacją mieszkańców, postanowił oddać swoje życie temu kontynentowi. Przyświecała mu dewiza, którą usłyszał Abraham: Opuść swój kraj rodzinny i udaj się do ziemi, którą Ci wskażę[1]. Jego wizja rozwoju kościoła w Afryce i działalności misyjnej wymagała do realizacji stworzenia odpowiedniego narzędzia. Stało się nim zgromadzenie zakonne założone w 1868 w miejscowości Maison Carrée w Algierii, zwane początkowo Ojcami Białymi (od koloru białych strojów – ghandura i burnus – przyjętych od mieszkańców Algierii), które później przyjęło oficjalną nazwę Zgromadzenia Misjonarzy Afryki. Arcybiskup Lavigerie w 1882 został pierwszym kardynałem Afryki, a Zgromadzenie w 1908 zyskało aprobatę Stolicy apostolskiej.

Pierwszym terenem działalności misyjnej Zgromadzenia była Algieria oraz islamska część Afryki. Ze względu na niechęć muzułmanów do misjonarzy katolickich, działalność misyjna przesuwała się w głąb Afryki. Nie oznaczało to jednak opuszczenia tej części Afryki. Pierwsze próby wypraw przez Saharę kończyły się niepowodzeniami, w tym mordowaniem zakonników. Stopniowo jednak udało się rozszerzyć działalność na Tanganikę, Ugandę, Rwandę, Burundi, Kongo, Rodezję Północną (dzisiejsza Zambia). Kilka lat później działalność Ojców Białych objęła również tereny Afryki zachodniej, w tym Górną Woltę (dzisiejsze Burkina Faso), Ghanę, Mali.

Zgromadzenie Misjonarzy Afryki dało kościołowi: 2 kardynałów, 16 arcybiskupów i 82 biskupów[2].

Współczesna działalność

Współcześnie Ojcowie Biali pracują w 23 krajach Afryki, skupiając w swoich szeregach 1405[3] ojców i braci, wśród których jest obecnie 14 misjonarzy z Polski[4]. Ich działalność obejmuje pracę ewangelizacyjną, organizację parafii i struktur Kościoła, opiekę nad najbiedniejszymi i porzuconymi, pracę w slumsach i wśród chorych na AIDS.

Ojcowie Biali w Polsce

W 1985 misjonarze Zgromadzenia Misjonarzy Afryki przybyli do Polski, zakładając w Lublinie jedyny jak dotąd dom w Polsce. Polska placówka Ojców Białych prowadzi również działalność formacyjną, przygotowując nowych braci do pracy misyjnej w Afryce.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Ojcowie Biali – serwis „Życie Zakonne”. [dostęp 2012-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)].
  2. ↑ Missionaries of Africa (M. Afr.), „GCatholic” [dostęp 2018-08-22].
  3. ↑ Ojcowie i Bracia w Zgromadzeniu Misjonarzy Afryki. [dostęp 2013-01-14].
  4. ↑ Polacy w Zgromadzeniu Misjonarzy Afryki. [dostęp 2013-01-14].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.