Ogończa pastynak
Dasyatis pastinaca[1]
(Linnaeus, 1758)[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Infragromada

Euselachii

(bez rangi) płaszczki
Rząd

orleniokształtne

Rodzina

ogończowate

Rodzaj

Dasyatis

Gatunek

ogończa pastynak

Synonimy
  • Raja pastinaca Linnaeus, 1758[2]
  • Raia pastinaca Stephan, 1779[3]
  • Dasyatis ujo Rafinesque, 1810[4]
  • Trygon vulgaris Risso, 1827[5]
  • Pastinaca olivacea Swainson, 1839[6]
  • Pastinaca laevis Gronow, 1854[7]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[8]

brak danych
Zasięg występowania
Mapa występowania

Ogończa pastynak[9], ogończa[10], pastynak[10] (Dasyatis pastinaca) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny ogończowatych (Dasyatidae).

Występowanie

Wschodni Atlantyk od Norwegii do południowej Afryki oraz Morze Śródziemne i Morze Czarne.

Występuje w spokojnych, płytkich wodach przybrzeżnych, nad piaszczystym lub mulistym dnem na głębokości do 60 m.

Cechy morfologiczne

Mierzy maksymalnie do 2,5 m długości. Ciało silnie spłaszczone grzbietobrzusznie o kształcie rombowatej tarczy, płetwy piersiowe zaokrąglone. Pysk mały, lekko spiczasty, rozwartokątny. Skóra gładka, u starszych osobników mogą występować maleńkie haczyki i tępe kolce. Uzębienie składa się z 22–46 zębów, tworzących płytki. Brak płetwy grzbietowej i płetwy ogonowej. Trzon ogonowy długi, cienki, z kilem na górnej i dolnej stronie. Na trzonie ogonowym 1–2 długie ciernie, pokryte zadziorami.

Strona grzbietowa ciemnoszara, żółto- lub czerwonawobrązowa do oliwkowej, z białymi plamami u młodych osobników. Strona brzuszna brudnobiała z ciemnymi brzegami.

Maksymalna długość życia to 10 lat[11].

Odżywianie

Żywi się małymi rybami żyjącymi na dnie oraz skorupiakami, mięczakami i jeżowcami.

Rozród

Ryba żyworodna. Rozród przypada na okres pomiędzy majem a wrześniem[11]. Zarodki zagnieżdżają się w kosmkach jajowodu i są przez nie odżywiane.

Przypisy

  1. ↑ Dasyatis pastinaca, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 232. (łac.).
  3. ↑ Ch.F. Stephan: De rajis, schediasma primum. Lipsiae: 1779, s. 18. (łac.).
  4. ↑ C.S. Rafinesque: Caratteri di alcuni nuovi generi e nuove specie di animali e piante della Sicilia: con varie osservazioni sopra i medesimi. Palermo: Per le stampe di Sanfilippo, 1810, s. 16. (wł.).
  5. ↑ A. Risso: Histoire naturelle des principales productions de l’Europe méridionale, et particulièrement de celles des environs de Nice et des Alpes maritimes. T. 3. Paris: Chez F.-G. Levrault, 1827, s. 160. (fr.).
  6. ↑ W. Swainson: Natural History of Fishes, Amphibians & Reptiles, or Monocardian Animals. Cz. 2. London: Longman & Co., 1839, s. 319. (ang.).
  7. ↑ J.E. Gray: Catalogue of fish collected and described by Laurence Theodore Gronow, now in the British Museum. London: The Trustees, 1854, s. 11. (ang.).
  8. ↑ F. Serena i inni, Dasyatis pastinaca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-11] (ang.).
  9. ↑ Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
  10. 1 2 Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973 (wyd. II 1976), seria: Mały słownik zoologiczny.
  11. 1 2 Ali İşmen. Age, growth, reproduction and food of common stingray (Dasyatis pastinaca L., 1758) in ˙Iskenderun Bay, the eastern Mediterranean. „Fisheries Research”. 60 (1), s. 169-176, 2013-01-30. Turcja: Elsevier. DOI: 10.1016/S0165-7836(02)00058-9.

Bibliografia

  • Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
  • Dasyatis pastinaca. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 7 lutego 2010]
  • Ali İşmen. Age, growth, reproduction and food of common stingray (Dasyatis pastinaca L., 1758) in ˙Iskenderun Bay, the eastern Mediterranean. "Fisheries Research". 60 (1), s. 169-176, 2013-0-30. Turcja: Elsevier. DOI: 10.1016/S0165-7836(02)00058-9
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.