Niezależna Partia Narodowa (chorw. Samostalna narodna stranka) – chorwacka partia polityczna działająca w latach 60. XIX wieku.

Partia powstała w 1862 roku w wyniku rozłamu w odrodzonej rok wcześniej Partii Narodowej po tym, jak Ivan Mažuranić został postawiony na czele nowo powołanej Kancelarii Chorwackiej w Wiedniu. Mažuranić, polityk o austrofilskich i antywęgierskich poglądach, chciał bliższej współpracy z rządem wiedeńskim w celu realizacji postulatów chorwackich (m.in. zjednoczenia z Dalmacją) i skupił wokół siebie grono podobnie myślących działaczy. Wsparł ją m.in. Ivan Kukuljević Sakcinski.

Dzięki współpracy z Wiedniem Niezależna Partia Narodowa na pewien czas zdobyła wiodącą pozycję na chorwackiej scenie politycznej, nie posiadała jednak szerszego poparcia w społeczeństwie. Sytuacja zmieniła się jednak w 1865 roku, gdy rząd wiedeński nawiązał rozmowy z rządem węgierskim. Jego stronnictwo przegrało też wybory do sejmu chorwackiego. Ugoda austriacko-węgierska z 1867 roku ostatecznie pogrzebała koncepcję Mažuranicia i spowodowała ostateczny upadek partii; pozostali jej działacze na powrót przystąpili do Partii Narodowej.

Bibliografia

• Wolf Dietrich Behschnitt: Nationalismus bei Serben und Kroaten 1830-1914. Analyse und Typologie der nationalen Ideologie. München: Oldenbourg Verlag, 1980, s. 166-167, seria: Südosteuropäische Arbeiten. 74. ISBN 3-486-49831-2.
• Wacław Felczak: Ugoda węgiersko-chorwacka 1868 roku. Wrocław–Warszawa–Kraków: 1969, s. 71-72, 87, 95, 98-99, 103-105.
• Henryk Wereszycki: Pod berłem Habsburgów. Zagadnienia narodowościowe. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1986, s. 231. ISBN 83-08-01460-7.