Nazistowska grabież dóbr kultury – określenie rabunku dóbr kultury przez nazistowskie Niemcy w okresie II wojny światowej. Charakterystyczną cechą tego procederu jest fakt, że rabunek ten był prowadzony w sposób systematyczny, przez instytucje III Rzeszy (Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg, Führermuseum, Kunstschutz).
Proces rabunku dóbr kultury przez państwo niemieckie i osoby prywatne występujące w jego imieniu trwał od agresji III Rzeszy na Polskę do bezwarunkowej kapitulacji Niemiec 8 maja 1945. Grabież miała miejsce na terytoriach Niemiec (na przykład rekwizycje z muzeów), włączonych do Niemiec lub okupowanych przez Niemcy. Znacząca część dzieł zrabowanych pochodziła z muzeów polskich i radzieckich.
Rabunek miał na celu zarówno wzbogacenie niemieckich kolekcji (państwowych i prywatnych), jak także celowe zniszczenie pewnych dóbr kultury sprzecznych z ideologią nazistowską (zobacz sztuka wynaturzona).
Do dnia dzisiejszego wiele dóbr kultury jest uznane za zaginione (zrabowane) i trwają wysiłki mające na celu ich odzyskanie.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Washington Conference Principles On Nazi-Confiscated Art (ang.)
- Project for the Documentation of Wartime Cultural Losses – Website of the Cultural Property Research Foundation, Inc. (ang.)
- Greatest Theft in History. greatesttheft.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-24)]. (ang.)
- Muzeum Utracone – zobacz w internecie co zrabowano Polsce w czasie wojny
- Grzegorz Jasiński – Straty kultury polskiej w latach 1939–1945
- Skradzione zabytki – Krajowy wykaz zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem. skradzionezabytki.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-18)].
- Straty dziejowe Rzeczypospolitej po 1939 roku