Nathalie Santer
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1972
San Candido

Klub

CS Forestale

Wzrost

172 cm

Debiut w PŚ

20.01.1990, Anterselva (30. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

18.01.1992, Ruhpolding
(12. miejsce – sprint)

Pierwsze podium w PŚ

21.01.1993, Anterselva
(3. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Canmore 1992 sprint
Puchar Świata
2. miejsce
1993/1994
Puchar Świata (bieg indywidualny)
Mała kryształowa kula
1993/1994
2. miejsce
1992/1993
Puchar Świata (sprint)
2. miejsce
1993/1994

Nathalie Santer (ur. 28 marca 1972 w San Candido) – włoska biathlonistka, reprezentująca barwy Belgii od 2006 roku.

Kariera

Pochodzi ze sportowej rodziny. Jej matka jest Belgijką, a ojciec Włochem, Santer posiada obywatelstwa obu krajów. Ma dwie siostry: Saskię, również biathlonistkę i Stephaniebiegaczkę narciarską. Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1992 roku, zdobywając srebrny medal w sprincie podczas mistrzostw świata juniorów w Canmore.

W Pucharze Świata zadebiutowała 20 stycznia 1990 roku w Anterselvie, zajmując 30. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (w sezonach 1984/1985-1999/2000 punktowało 25. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 18 stycznia 1992 roku w Ruhpolding, gdzie zajęła 12. miejsce w sprincie. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 21 stycznia 1993 roku w Anterselvie, gdzie rywalizację w biegu indywidualnym ukończyła na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Iwa Karagiozowa z Bułgarii i Kanadyjka Myriam Bédard. W kolejnych startach jeszcze 14 razy stawała na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 9 grudnia 1993 roku w Bad Gastein triumfowała w biegu indywidualnym, a 11 grudnia 1993 roku tej samej miejscowości i 15 stycznia 2000 roku Ruhpolding wygrywała sprinty. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1993/1994, kiedy zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, za reprezentującą Białoruś Swietłaną Paramyginą. W tym samym sezonie wygrała też klasyfikację biegu indywidualnego, a w klasyfikacji sprintu była druga. Ponadto w sezonie 1992/1993 była druga w klasyfikacji biegu indywidualnego.

W 1992 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Albertville, zajmując ósme miejsce w biegu indywidualnym, szesnaste w sprincie i trzynaste w sztafecie. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce w sprincie. W tej samej konkurencji zajęła także dziesiąte miejsce podczas igrzysk olimpijskich w Nagano w 1998 roku. Brała też udział w dwóch kolejnych igrzyskach, jednak plasowała się poza czołową dziesiątką.

Na mistrzostwach świata w Borowcu w 1993 roku zajęła trzynaste miejsce w biegu indywidualnym i 42. miejsce w sprincie. Wielokrotnie startowała na imprezach tego cyklu, jednak nigdy nie zdobyła medalu. Najbliżej podium była na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1996 roku, gdzie była czwarta w biegu indywidualnym. Walkę o medal przegrała tam z Ołeną Petrową z Ukrainy o 7,3 sekundy. Była też między innymi siódma w sprincie podczas mistrzostw świata w Anterselvie rok wcześniej.

W 2008 roku zakończyła karierę[1].

W latach 2006–2012 jej mężem był norweski biathlonista – Ole Einar Bjørndalen[2].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1992 Albertville 8. 16. nd. nd. 13. nd.
1994 Lillehammer 25. 6. nd. nd. nd.
1998 Nagano 18. 10. nd. nd. nd.
2002 Salt Lake City DNF 40. DNS nd. 11. nd.
2006 Turyn 52. 26. 38. 12. nd.

Mistrzostwa świata

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1993 Borowec 13. 42. nd. nd. nd.
1995 Anterselva 34. 7. nd. nd. 17. nd.
1996 Ruhpolding 4. 15. nd. nd. 15. nd.
1997 Osrblie 19. 18. 29. nd. 17. nd.
1998 Pokljuka nd. nd. 26. nd. nd. nd.
1999 Kontiolahti/Oslo 54. 29. 39. nd.
2000 Oslo 30. 33. 28. DNF nd.
2001 Pokljuka 8. 22. 21. 20. 8. nd.
2002 Pokljuka nd. nd. nd. 23. nd. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 30. 46. 35. 12. nd.
2004 Oberhof 28. 10. 53. 27. 12. nd.
2005 Hochfilzen 58. 63. 13. nd.
2006 Pokljuka nd. nd. nd. nd. nd. DNS.
2007 Anterselva 81. 57. 50. 21.
2008 Östersund 66. 64.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
1989/1990 -
1990/1991 -
1991/1992 32.
1992/1993 4.
1993/1994 2.
1994/1995 16.
1995/1996 6.
1996/1997 25.
1997/1998 19.
1998/1999 40.
1999/2000 12.
2000/2001 15.
2001/2002 29.
2002/2003 52.
2003/2004 50.
2004/2005 78.
2005/2006 78.
2006/2007 58.
2007/2008 -

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćKonkurencjaLokataPudłaCzas bieguStrataZwycięzca
1. 21 stycznia 1993 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 15 km 3. 1+1+0+2 50:13,7 +24,2 Iwa Karagiozowa
2. 4 marca 1993 Norwegia Lillehammer Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+0+1+3 50:49,7 +18,9 Anfisa Riezcowa
3. 11 marca 1993 Szwecja Östersund Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+2+0+2 50.59,2 +2:00,0 Martina Halinárová
4. 13 marca 1993 Szwecja Östersund Sprint na 7,5 km 3. 0+1 23:41,8 +41,0 Anfisa Riezcowa
5. 9 grudnia 1993 Austria Bad Gastein Bieg indywidualny na 15 km 1. 0+0+0+1 55:58,7
6. 11 grudnia 1993 Austria Bad Gastein Sprint na 7,5 km 1. 0+2 32:00,6
7. 13 grudnia 1993 Słowenia Pokljuka Bieg indywidualny na 15 km 3. 0+1+0+2 56:27,4 +1:09,3 Anne Briand
8. 18 grudnia 1993 Słowenia Pokljuka Bieg indywidualny na 15 km 3. 0+0 26:22,6 +11,6 Elin Kristiansen
9. 15 stycznia 1994 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 2. 0+2 25:35,8 +21,8 Swietłana Paramygina
10. 17 marca 1994 Kanada Canmore Bieg indywidualny na 15 km 3. 1+1+1+1 47:30,5 +1:31,0 Uschi Disl
11. 19 marca 1994 Kanada Canmore Sprint na 7,5 km 3. 0+1 21:31,1 +11,3 Nadieżda Tałanowa
12. 26 stycznia 1995 Niemcy Ruhpolding Bieg indywidualny na 15 km 3. 0+1+0+1 45:41,5 +52,0 Swietłana Paramygina
13. 5 stycznia 2000 Niemcy Oberhof Sprint na 7,5 km 3. 0+1 22:13,1 +43,1 Ołena Zubryłowa
14. 15 stycznia 2000 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 1. 0+0 23:46,4
15. 16 marca 2001 Norwegia Oslo Sprint na 7,5 km 3. 2+0 23:29,5 +1:54,4 Liv Grete Poirée

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.