Natalija Gonczarowa
Ilustracja
Data urodzenia

21 czerwca 1881

Data śmierci

17 października 1962

Dziedzina sztuki

Malarstwo

Natalija Siergiejewna Gonczarowa (ros. Наталия Сергеевна Гончарова, ur. 21 czerwca 1881, zm. 17 października 1962) – malarka rosyjska[1].

Życiorys

Pochodziła z inteligenckiej rodziny, urodziła się we wsi w obwodzie tulskim. Studiowała sztukę w Moskwie, gdzie przystąpiła do rosyjskiej awangardy artystycznej. Podczas swojej wczesnej kariery artystycznej malowała obrazy w wielu różnych stylach, od postimpresjonizmu, przez prymitywistycznie traktowane tematy chłopskie i dzieła religijne inspirowane ikonami, po kubizm i kubofuturyzm. W 1913 na wystawie retrospektywnej wystawiła prawie 800 prac[1].

Od 1900 roku związała się z awangardowym malarzem Michaiłem Łarionowem, z którym uczestniczyła aktywnie w życiu moskiewskiej awangardowej bohemy artystycznej (i którego w końcu poślubiła w 1955 roku). Razem z Łarionowem założyli krótkotrwałe ugrupowanie artystyczne "Ośli Ogon" (Ослиный хвост) i w 1913 wymyślili własny kierunek w malarstwie – "promienizm" (łuczyzm). Gonczarowa zaprojektowała także kostiumy i scenografię do baletu "Złoty Kogucik", wystawianego we Francji przez Balety Rosyjskie Diagilewa[1]. Wystąpiła w filmie Dramat w kabarecie futurystycznym nr 13.

W 1915 razem z Łarionowem wyemigrowała do Francji, gdzie następnie przebywała do końca życia. Zmarła w Paryżu w 1962[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Maria Poprzęcka, Uczta Bogiń, Warszawa 2012, s. 62-78.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.