Narodowy Syndykat lub Syndykat – „nowa mafia amerykańska”, nowa forma zorganizowanej przestępczości na terenie Stanów Zjednoczonych powstała po usunięciu „starej mafii amerykańskiej”, co stało się w roku 1931 po zakończeniu wojny castellammaryjskiej.

Stara mafia amerykańska utożsamiana była głównie z trzema „wąsatymi Piotrkami” – Giuseppem „Joem Bossem” Masserią i Salvatorem Maranzaną z Nowego Jorku, którzy zginęli w 1931 roku w wojnie castellammaryjskiej oraz Josephem Aiellą, szefem rodziny Aiello, bossem mafii chicagowskiej i rywalem Ala Capone'a.

Nową mafię amerykańską reprezentowali i stworzyli młodzi gangsterzy, tzw. Young Turks, wspólnie z przedstawicielami żydowskiego podziemia przestępczego.

Plany stworzenia „Syndykatu” zostały nakreślone podczas konferencji w Atlantic City, na której spotkali się przedstawiciele amerykańskiego świata przestępczego.

Twórcy Syndykatu dostrzegali korzyści płynące z połączenia i nawiązania ściślejszej współpracy pomiędzy rozproszonymi po całym terytorium Stanów Zjednoczonych wieloetnicznymi gangami. Aby ten plan się ziścił należało zlikwidować opornych gangsterów (zarówno włoskich, żydowskich, jak i irlandzkich) – trwało to mniej więcej do roku 1935.

Narodowy Syndykat przewidywał m.in. podział na Pięć Rodzin nowojorskiego świata przestępczego i zniesienie stanowiska „szefa szefów” (wł. capo di tutti capi); powołano organ rządzący, tzw. Komisję Syndykatu.

Obecnie na terenie Stanów Zjednoczonych działa ok. 30 rodzin mafijnych (Nowy Jork, Chicago, New Jersey, Detroit, Floryda, Boston), które są kontynuatorami tamtych ustaleń.

Członkami Syndykatu byli także Peter Purker.

Bibliografia

• Carl Sifakis, Mafia amerykańska encyklopedia, Tytuł oryginału: The Mafia Encyclopedia, Third Edition ISBN 97883-242-0613-1