| Państwo | |
|---|---|
| Data urodzenia |
30 listopada 1952 |
| Status profesjonalny |
1973 |
| Zakończenie kariery |
1985 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
1 |
| Australian Open |
QF (1979) |
| Roland Garros |
2R (1974–1977) |
| Wimbledon |
4R (1975) |
| US Open |
2R (1975) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 |
| Australian Open |
QF (1976) |
| Roland Garros |
QF (1976) |
| Wimbledon |
2R (1974, 1975, 1977) |
| US Open |
2R (1975, 1976, 1978) |
Michèle Gurdal (ur. 30 listopada 1952) – belgijska tenisistka, pierwsza tenisistka z Belgii, która wygrała turniej WTA w grze pojedynczej.
W lipcu 1976 roku Gurdal pokonała w finale turnieju WTA w Gstaad Gail Sherriff i zdobyła pierwszy w historii zawodowy tytuł dla Belgii. Pierwszym męskim triumfatorem turnieju ATP z Belgii był Filip Dewulf, ale dokonał tego dopiero w 1995 roku. Jeszcze w 1976 roku Gurdal osiągnęła drugi finał WTA w Tokio, ale przegrała z Wendy Turnbull.
Gurdal zwyciężyła w jednym turnieju deblowym – razem z Betty Stöve pokonały w finale w Hilversum debel Lany Kaligis–Lita Sugiarto wynikiem 6:4, 6:0. Dodatkowo trzykrotnie była w finałach. Po raz pierwszy w 1972 roku w Barcelonie razem z Monique Van Haver. Rok później grała w decydującym meczu w Akron u boku Patricii Bostrom. Ostatnim jej finałem deblowym w karierze był ponownie turniej w Barcelonie (1976).
W 1979 roku osiągnęła ćwierćfinał międzynarodowych mistrzostw Australii, wówczas rozgrywanych w grudniu jako ostatni turniej w sezonie.
Gurdal reprezentowała Belgię w Pucharze Federacji w latach 1972–1980. W sumie wygrała 24 i przegrała 25 pojedynków, zarówno w meczach singlowych, jak i deblowych. W ramach tych rozgrywek odniosła zwycięstwo nad Virginią Ruzici. Razem z Monique Van Haver tworzyła najlepszy debel belgijski w historii zawodów, a ich wspólny bilans meczów to 11:9. Obie Belgijki brały udział w meczu, który miał najwięcej gemów (w historii występów kraju w Fed Cupie), miało to miejsce w 1974 roku przed wprowadzeniem tie-breaka. Gurdal i Van Haver przegrały wówczas 15:17, 1:6 z Włoszkami Lucią Bassi i Danielą Porzio.
Michèle Gurdal zakończyła zawodową karierę tenisową w październiku 1985 roku.
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza (1–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 11 lipca 1976 | Gstaad | Ceglana | .svg.png.webp){kind=small} Gail Sherriff |
4:6, 6:2, 6:3 |
| Finalistka | 1. | 7 listopada 1976 | Tokio | Dywanowa (hala) |  Wendy Turnbull |
1:6, 1:6 |
Gra podwójna (1–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 1 sierpnia 1972 | Hilversum | Ceglana |  Betty Stöve |
 Lany Kaligis Lita Sugiarto |
6:4, 6:0 |
| Finalistka | 1. | 22 października 1972 | Barcelona | Ceglana | .svg.png.webp){kind=small} Monique Van Haver |
Gail Sherriff Nathalie Fuchs |
4:6, 2:6 |
| Finalistka | 2. | 25 marca 1973 | Akron | Dywanowa (hala) |  Patricia Bostrom |
Patti Hogan Sharon Walsh |
5:7, 4:6 |
| Finalistka | 3. | 24 października 1976 | Barcelona | Ceglana | Nathalie Fuchs |
.svg.png.webp){kind=small} Florenta Mihai Virginia Ruzici |
2:6, 4:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-10-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-10-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-10-27] (ang.).