 Spotkanie Ludmiły Zykiny z ówczesną pierwszą damą Rosji, Swietłaną Miedwiediewą, z okazji jej ostatniej rocznicy urodzin, 10 czerwca 2009 | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 czerwca 1929 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 lipca 2009 |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
1947–2009 |
| Odznaczenia | |
           | |
 | |
Ludmiła Gieorgijewna Zykina, ros. Людмила Георгиевна Зыкина (ur. 10 czerwca 1929 w Moskwie, zm. 1 lipca 2009 tamże) – rosyjska pieśniarka (mezzosopran).
Życiorys
Pochodziła z rodziny robotniczej. W czasie II wojny światowej pracowała jako tokarka w moskiewskich zakładach im. G. Ordżonikidze, a po wojnie jako sanitariuszka w klinice psychiatrycznej nr 1. W 1947 wzięła udział we Wszechrosyjskim Konkursie Młodych Artystów, a wkrótce potem trafiła do Państwowego Chóru Uniwersyteckiego im. M.E. Piatnickiego. W 1969 ukończyła studia w konserwatorium moskiewskim, w klasie Eleny Gedewanowej.
Jej repertuar obejmował głównie pieśni ludowe. Dorobek wokalny Zykiny wydano w 2004 na 20 płytach kompaktowych. Telewizja rosyjska określała ją mianem ulubionej artystki Kremla, podkreślając, że występowała przed Stalinem, Chruszczowem, Breżniewem i Gorbaczowem.
Czterokrotnie wychodziła za mąż. Pierwszy raz zmieniła stan cywilny w 1951, poślubiając inżyniera Władlena Pozdnowa. Z ostatnim mężem, Wiktorem Gridinem przeżyła 17 lat.
Artystka przez wiele lat cierpiała na cukrzycę, pod koniec życia przeszła ciężką infekcję. Zmarła w wyniku zatrzymania akcji serca. Pochowano ją 4 lipca 2009 na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.
W 1973 została uhonorowana tytułem Ludowej Artystki ZSRR. Odznaczona m.in. Złotym Medalem "Sierp i Młot" Bohatera Pracy Socjalistycznej (4 września 1987), Orderem św. Andrzeja (2004), Orderem „Za zasługi dla Ojczyzny” I, II i III klasy (2009, 1999 i 1997), dwukrotnie Orderem Lenina (1979 i 1987), Medalem Przyjaźni (1980) oraz Orderem „Znak Honoru” (1967). Laureatka Nagrody Leninowskiej (1970).
Jej imię nosi asteroid 4879.