Leśny kompleks promocyjny – pilotażowy obszar wdrażania proekologicznej polityki leśnej państwa, obejmujący wybrane duży zwarty obszar leśny charakterystyczny dla danego obszaru. Jest jednostką funkcjonalną, nieposiadającą odrębnej administracji. Pierwsze leśne kompleksy promocyjne zostały powołane zarządzeniem dyrektora generalnego Lasów Państwowych nr 30 z dnia 19 grudnia 1994 r. Powołanie LKP nawiązywało do ustaleń „Szczytu Ziemi” w 1992 r. w Rio de Janeiro oraz deklaracji ministrów leśnictwa w sprawie ochrony lasów w Strasburgu w 1990 r. i w Helsinkach w 1993 r. Podstawą prawną ich powstania był statut Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. Od roku 1997 leśne kompleksy promocyjne ustanawiane są na podstawie art. 13b, ust. 1 i art. 33, ust. 1 ustawy o lasach[1].

Celem ustanowienia leśnych kompleksów promocyjnych jest:

  1. wszechstronne rozpoznanie stanu biocenozy leśnej na ich obszarze i warunków jej bytowania oraz trendów zachodzących w nich zmian;
  2. trwałe zachowanie lub odtwarzanie naturalnych walorów lasu metodami racjonalnej gospodarki leśnej prowadzonej na podstawach ekologicznych;
  3. integrowanie celów trwałej gospodarki leśnej i aktywnej ochrony przyrody;
  4. promowanie wielofunkcyjnej i zrównoważonej gospodarki leśnej przy wykorzystaniu wsparcia finansowego ze środków krajowych i zagranicznych;
  5. prowadzenie prac badawczych i doświadczalnictwa leśnego w celu wyciągnięcia wniosków dotyczących możliwości i warunków upowszechniania zasad ekorozwoju na całym obszarze działania Lasów Państwowych;
  6. prowadzenie szkoleń Służby Leśnej i edukacji ekologicznej społeczeństwa.

Fragment zarządzenia nr 30 dyrektora generalnego LP z dnia 19.12.1994 r. w sprawie leśnych kompleksów promocyjnych.

Leśne kompleksy promocyjne[2]

Lp Nazwa LKP Województwo Rok
założenia		 Powierzchnia
[ha]
1 Puszcza Białowieska podlaskie 1994 52 637
2 Bory Tucholskie kujawsko-pomorskie 1994 84 140
3 Lasy Gostynińsko-Włocławskie kujawsko-pomorskie, mazowieckie 1994 53 093
4 Puszcza Kozienicka mazowieckie 1994 30 435
5 Lasy Janowskie lubelskie, podkarpackie 1994 31 620
6 Bory Lubuskie lubuskie 1994 32 134
7 Lasy Beskidu Śląskiego śląskie 1994 39 883
8 Lasy Oliwsko-Darżlubskie pomorskie 1996 40 907
9 Puszcze Szczecińskie zachodniopomorskie 1996 61 070
10 Lasy Rychtalskie dolnośląskie, wielkopolskie 1996 47 992
11 Lasy Birczańskie podkarpackie 2001 29 578
12 Lasy Mazurskie warmińsko-mazurskie 2002 118 216
13 Lasy Spalsko-Rogowskie łódzkie 2002 34 950
14 Lasy Beskidu Sądeckiego małopolskie 2004 32 051
15 Lasy Środkowopomorskie pomorskie, zachodniopomorskie 2004 56 614
16 Sudety Zachodnie dolnośląskie 2004 22 866
17 Puszcza Notecka wielkopolskie, lubuskie 2004 137 229
18 Puszcza Świętokrzyska świętokrzyskie 2004 76 885
19 Lasy Warszawskie mazowieckie 2005 52 099
20 Lasy Bieszczadzkie podkarpackie 2011 69 532
21 Lasy Doliny Baryczy dolnośląskie 2011 42 379
22 Lasy Elbląsko-Żuławskie pomorskie, warmińsko-mazurskie 2011 18 827
23 Lasy Olsztyńskie warmińsko-mazurskie 2011 35 310
24 Puszcza Knyszyńska podlaskie 2011 62 319
25 Puszcza Niepołomicka małopolskie 2011 10 926
RAZEM 1 273 692

Przypisy

  1. ↑ Ustawa o lasach z dnia 28.09.1991 r. (Dz.U. Nr 45 z 2005 r. poz. 435).
  2. ↑ aktualna lista LKP na stronie Lasów Państwowych. [dostęp 2020-07-16].

Bibliografia

  • PGL Lasy Państwowe. [dostęp 2010-09-24].
  • Krzysztof Fronczak: Leśne kompleksy promocyjne: las w dziewiętnastu odsłonach. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2007. ISBN 978-83-89744-63-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.