Wykształcenie i praca zawodowa

W 1981 ukończył technikum mechanizacji rolnictwa. Następnie przez kilka lat służył w Milicji Obywatelskiej, należał do warszawskiego oddziału ZOMO^[1]. Od 1988 do 1990 był dyrektorem agencji ochroniarskiej. W 1990 w Austrii założył własną agencję detektywistyczną.

W latach 1990–2001 był właścicielem Biura Detektywistycznego „Rutkowski”, w 2002 został właścicielem Biura Doradczego „Rutkowski”. Współpracował z telewizją TVN przy produkcji programu Detektyw, dokumentującego wybrane sprawy prowadzone przez jego przedsiębiorstwo^[2]. W 2010 stracił licencję detektywa^[3]. Był zaangażowany w szeroko komentowane w mediach sprawy, m.in. zabójstwo Magdaleny Waśniewskiej czy zaginięcie Ewy Tylman^[4][5][6].

W 2020 dołączył do redakcji Superstacji jako prowadzący program o tematyce kryminalnej^[7].

Działalność polityczna

W wyborach w 1993 bez powodzenia kandydował do Sejmu z ramienia Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform w województwie skierniewickim (otrzymał 1106 głosów). W wyborach parlamentarnych w 2001 uzyskał mandat posła na Sejm IV kadencji z ramienia Samoobrony RP (wstąpił do tego ugrupowania we wrześniu 2001^[8]). Kandydował w okręgu łódzkim, otrzymując 13 946 głosów (4,16% głosów w okręgu). 12 grudnia 2001 wystąpił z klubu parlamentarnego i partii^[9], później zasiadał w kole poselskim Partii Ludowo-Demokratycznej, Federacyjnym Klubie Parlamentarnym i kole poselskim Stronnictwa Gospodarczego. Pracował w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz w Komisji Kultury i Środków Przekazu. Od 2003 do 2004 był obserwatorem, a od maja do lipca 2004 posłem do Parlamentu Europejskiego V kadencji. W PE zasiadał w Komisji Spraw Zagranicznych, Praw Człowieka, Wspólnego Bezpieczeństwa i Polityki Obronnej^[10].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 bez powodzenia kandydował z listy koalicji KPEiR-PLD (otrzymał 4422 głosów). W wyborach w 2005 również bezskutecznie startował do Sejmu z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego (otrzymał 1087 głosów)^[11]. Od 2002 do 2006 był doradcą prezydenta Łodzi Jerzego Kropiwnickiego ds. bezpieczeństwa^[12].

W 2008 został zarejestrowany jako niezależny kandydat w wyborach uzupełniających do Senatu zarządzonych w okręgu krośnieńskim przeprowadzonych 22 czerwca 2008 w związku ze śmiercią senatora Andrzeja Mazurkiewicza. Uzyskał 357 głosów i zajął 10. miejsce wśród 12 kandydatów^[13].

Postępowania sądowe

W styczniu 2005 w jednej z łódzkich restauracji zespół jego pracowników zatrzymał dwóch mężczyzn. Nagraną dla potrzeb telewizji TVN akcję wyemitowano w programie Detektyw. W 2015 Sąd Apelacyjny w Łodzi prawomocnym wyrokiem uznał działania Krzysztofa Rutkowskiego za bezprawne i nakazał zapłatę 100 tys. zł zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych podczas zatrzymania^[14].

W nocy z 22 na 23 lipca 2006 został zatrzymany przez funkcjonariuszy ABW, a następnie tymczasowo aresztowany, w związku z podejrzeniem m.in. o pranie brudnych pieniędzy oraz poświadczanie nieprawdy. Został zwolniony w maju 2007, przy zastosowaniu innych środków zapobiegawczych^[15].

W czerwcu 2007 został skazany na karę 1,5 roku pozbawienia wolności przez sąd w Antwerpii za bezprawne zatrzymanie w tym mieście poszukiwanego Polaka^[16].

W listopadzie 2008 przed Sądem Okręgowym w Katowicach rozpoczął się jego proces karny, w związku z zarzutami dotyczącymi uczestnictwa w tzw. śląskiej mafii paliwowej^[17]. Krzysztof Rutkowski został oskarżony o polecenie pracownikom swego biura wystawienia faktur na 2,5 mln zł za fikcyjne usługi na rzecz innej firmy oraz o powoływanie się na wpływy w instytucjach państwowych^[18]. W marcu 2012 został skazany w tej sprawie na karę 2,5 roku pozbawienia wolności^[19]. Po odwołaniu się od wyroku w grudniu 2013 prawomocnie orzeczono wobec niego karę 1,5 roku pozbawienia wolności^[20].

W 2012 rozpoczął się proces Krzysztofa Rutkowskiego oskarżonego m.in. o bezprawne prowadzenie działalności detektywistycznej^[21], co dotyczyło czynów z 2003. W 2018 został prawomocnie skazany w tej sprawie na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem oraz na karę grzywny^[22][23].

W kwietniu 2014 został nieprawomocnie skazany na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na dwa lata próby za siłowe wejście ze swoimi ludźmi w styczniu 2012 na teren Rafinerii Nafty Glimar w Gorlicach^[24][25].