Korona szwedzka namalowana przez Peetera Danckersa de Rija

Ciało króla Zygmunta III Wazy na katafalku. Na głowie monarchy korona moskiewska, obok na wezgłowiu korona szwedzka

Pomnik Zygmunta III Wazy w Warszawie

Korona szwedzka – prywatna korona Wazów, przekazana do Skarbca Koronnego na Wawelu po abdykacji Jana II Kazimierza Wazy w 1668 roku.

Historia

Istnieje domniemanie, że pierwotnie korona szwedzka była własnością Zygmunta II Augusta i po śmierci króla w 1572 roku została przez Radę Koronną zastawiona u gdańskiego bankiera Jana Tudesco. Insygnium to pod koniec XVI wieku kupił Zygmunt III Waza i korzystał z niej podczas pobytu w Szwecji. Następnie testamentem z 1623 roku zapisał ją Rzeczypospolitej, co jednak nie zostało uszanowane przez jego następców.

Po 1632 roku korona szwedzka była w posiadaniu Władysława IV Wazy, a później Jana II Kazimierza Wazy. Dopiero w 1668 roku po sporach i targach króla z Sejmem znalazła się w skarbcu na Wawelu, gdzie była przechowywana do III rozbioru Polski w 1795 roku. Korona szwedzka została wówczas skradziona przez żołnierzy pruskich i przekazana do skarbca Hohenzollernów w Berlinie. Po 1809 roku wraz z innymi insygniami polskich królów została zniszczona.

Korona szwedzka była koroną zamkniętą, z globem i krzyżykiem na szczycie. Obręcz jej była ośmiodzielna, zwieńczona kwiatonami, zdobiona gęsto perłami i drogocennymi kamieniami.

Zobacz też

• polskie insygnia koronacyjne
• Korona Eryka XIV

Literatura

• Jerzy Lileyko. Regalia Polskie. Warszawa 1987. ISBN 83-03-02021-8
• Janusz Miniewicz. Tajemnica polskich koron. Czy jest szansa ich odnalezienia?. Nowy Sącz 2006. ISBN 83-924034-2-8
• Michał Rożek. Polskie koronacje i korony. Kraków 1987. ISBN 83-03-01914-7