Kopiec Krakusa II
Ilustracja
Widok Kopca Krakusa II od strony wschodniej, wczesną wiosną.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Krakuszowice

Typ obiektu

Kopiec

Całkowita wysokość

11 m

Położenie na mapie gminy Gdów
Mapa konturowa gminy Gdów, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kopiec Krakusa II”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kopiec Krakusa II”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kopiec Krakusa II”
Położenie na mapie powiatu wielickiego
Mapa konturowa powiatu wielickiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kopiec Krakusa II”
49°57′01,6″N 20°14′39,4″E/49,950444 20,244278

Kopiec Krakusa II zwany także Kopcem Kraka II lub Kopcem Kraka Młodszego – kopiec owalny o wysokości ok. 11 m, znajdujący się na przedpolu wschodniej części Pogórza Wielickiego na zboczu wzgórza w miejscowości Krakuszowice[1] położonej 6 km na północny wschód od Gdowa.

Pochodzenie kopca jest nieznane. Przypuszcza się, że powstał on w okresie wczesnego średniowiecza. Legenda zapisana przez Wincentego Kadłubka głosi, że król Krak miał dwóch synów. Zaraz po zabiciu smoka młodszy napadł i zgładził starszego brata, ojcu zaś przekazał, że była to wina potwora. Wkrótce jednak oszustwo wyszło na jaw i młodszy z braci został skazany na wieczne wygnanie. Jan Długosz podobnie przytacza opowieść jak to młodszy z braci w dogodnym czasie zamordował starszego brata, a okryte ranami ciało zakopał w piasku.

August Bielowski zwiedzając okolice w 1844 opisał kopiec jako „ogromną mogiłę sypaną i okopaną głębokim rowem”. Przypuszczał, że była ona miejscem dawnych pogańskich zwyczajów składania ofiar bóstwom. W 1905 roku właściciel okolicznych ziem nakazał rozkopać kopiec celem poszukiwania skarbów i wyjaśnienia pochodzenia kopca. Na jego polecenie wykonano potężny wkop widoczny od strony zachodniej, który nie wniósł do dziejów kopca żadnej istotnej informacji, a same „badania” i poszukiwanie zakopanych skarbów doprowadziły do znacznego widocznego do dziś zniszczenia ziemnej budowli. Od strony wschodniej rów pozostaje niewidoczny. Andrzej Żaki nazwał kopiec Kraka II wraz z Kopcem Krakusa oraz obiektami w Sandomierzu i Przemyślu typem krakuszowickim. Kopce te są przeciwieństwem znacznie częściej spotykanych cmentarzysk będących skupiskami małych, niewielkich kurhanów. Kazimierz Sosnowski w 1947 pisał, że kopiec był bardzo popularnym celem wycieczek, a ze szczytu kopca rozciąga się panorama Pogórza Wielickiego[2].

Sylwetkę w miesiącach letnich maskują porastające go drzewa[1]. Położony jest on wśród pól uprawnych, nie prowadzi do niego żaden szlak spacerowy bądź turystyczny.

Prof. Władysław Góral nie wyklucza hipotezy, że Kopiec w Krakuszowicach, wraz z kopcami krakowskimi (Krakusa i Wandy) i Wzgórzem Wawelskim, mógł być celtyckim systemem wskaźników astronomicznych[1].

Widoki kopca

Widoki z kopca

Przypisy

  1. 1 2 3 Katarzyna Kobylarczyk: Tajemnice krakowskich kopców. [dostęp 2014-06-01].
  2. ↑ Kazimierz Sosnowski: Ziemia krakowska. 1947-1948.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.