Konstantyn

książę Hohenzollern-Hechingen
Okres	od 13 września 1838 do 7 grudnia 1849
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1801 Żagań
Data i miejsce śmierci	3 września 1869 Nietków
Ojciec	Fryderyk
Matka	Paulina żagańska
Żona	1.Eugenia von Leuchtenberg, 2.Amalia Schenk von Geyern
Dzieci	1.Fryderyka von Rothenburg, 2. Fryderyk von Rothenburg, 3. Wilhelm von Rothenburg, 4. Ludwika Zofia

Friedrich Wilhelm Konstantin Hermann Thassilo von Hohenzollern-Hechingen (ur. 16 lutego 1801 w Żaganiu, zm. 3 września 1869 w pałacu Nietków) – ostatni (dziewiąty) i trzeci suwerenny książę Hohenzollern-Hechingen.

Życiorys

Konstantyn był jedynym dzieckiem księcia Fryderyka von Hohenzollern-Hechingen (1776–1838) z jego małżeństwa z księżniczką żagańską Pauliną Biron z Kurlandii (1782–1845). Z powodu choroby swojego ojca objął regencję w 1834, a rządy przejął w 1838.

Po śmierci Doroty żagańskiej, siostry swojej matki, Konstantyn został w 1842 także księciem Żagania. W następstwie rewolucji marcowej umową z 7 grudnia 1849, wraz ze spokrewnionym rodem Hohenzollern-Sigmaringen, zrzekł się władzy i przekazał księstwo żagańskie królowi Prus w zamian za dożywotnią rentę w wysokości 10 000 talarów. Od tego czasu mieszkał w Lwówku Śląskim, gdzie szczególnie zajmował się muzyką, utrzymując doskonałą orkiestrę.

Zmarł po ataku apopleksji. Został pochowany w rodzinnym grobowcu w Hechingen.

Orkiestra dworska

Konstantyn był wielbicielem muzyki i mecenasem twórców. Utrzymywał orkiestrę dworską liczącą 45 muzyków, której kapelmistrzami byli – w latach 1827-1857 Thomas Täglichsbeck, a w latach 1857-1869 Max Seifriz. W swym pałacu w Lwówku Śląskim wybudował salę koncertową na 600 osób. Do dyrygowania i występów zapraszani byli znani twórcy: Ferenc Liszt, Hector Berlioz, Richard Wagner, Hans von Bülow, Louis Spohr, David Popper, Henri Vieuxtemps, Karol Tausig, Hans von Bronsart i inni.

Małżeństwa i potomstwo

Konstantyn ożenił się 22 maja 1826 z 18-letnią księżniczką Eugenią von Leuchtenberg (1808-1847) – córką pasierba Napoleona Bonaparte Eugeniusza de Beauharnais. Po śmierci Eugenii we wrześniu 1847 od 1850 w związku morganatycznym z baronówną Amalią Schenk von Geyern (1832–1897), która w 1850 od króla Prus otrzymała tytuł hrabiny von Rothenburg (obecnie Czerwieńsk). Z drugą żoną miał następujące dzieci:

• Fryderyka Wilhelmina Elżbieta (* 13 lutego 1852; † 31 grudnia 1914), hrabina von Rothenburg

∞ 23 kwietnia 1869 (rozwód 1878) Artur von Rosen

∞ 14 czerwca 1879 Juliusz von Lübtow (†30 września 1905)

• Fryderyk Wilhelm Karol (* 19 lutego 1856; † 23 sierpnia 1912), hrabia von Rothenburg

∞ 29 kwietnia 1877 (rozwód 1884) Dorota Schirmer (* 15 grudnia 1852; † 7 maja 1898)

∞ 14 kwietnia 1885 (rozwód 1892) baronówna Elfryda von Krane (* 5 lutego 1861; † 12 listopada 1943)

∞ 14 maja 1892 Katarzyna Billig (*18 lipca 1869; † 21 stycznia 1934)

• Wilhelm (1861–1929), hrabia von Rothenburg

∞ 6 maja 1894 hrabina zu Dohna-Schlodien (* 21 kwietnia 1873; † 18 czerwca 1959)

Poza tym pozostawił pozamałżeńską córkę z Zofią Scherer (* 24 sierpnia 1824; † 12 maja 1884):

• Ludwika Zofia (1824–1884) ∞ 30 maja 1842 Rudolf Gfrörer von Ehrenburg (*3 lipca 1820; † 1899)

Ponieważ syn z jego drugiego małżeństwa nie posiadał prawa dziedziczenia, ze śmiercią Konstantyna kończy się książęca linia Hohenzollern-Hechingen.

Literatura

• Anton-Heinrich Buckenmaier, Michael Hakenmüller: Friedrich-Wilhelm Constantin. Der letzte Fürst. Glückler, Hechingen 2005
• Gustav Schilling: Geschichte des Hauses Hohenzollern, in genealogisch fortlaufenden Biographien aller seiner Regenten von den ältesten bis auf die neuesten Zeiten, nach Urkunden und andern authentischen Quellen, F. Fleischer, 1843, s. 257
• Mariusz Olczak: "Lwówek Śląski i okolice, przewodnik historyczny" Oppidium, Warszawa 2000 s. 11