Konstanty Koriatowicz
Konstanty Czartoryski
Herb
Pogoń Litewska II
Książę na Czartorysku i Czernihowie
Rodzina

Czartoryscy

Data urodzenia

ok. 1335

Data śmierci

1388/1392

Ojciec

Koriat Michał Giedyminowicz

Matka

N.N.

Żona

Anna Jarosławówna?

Dzieci
  • Gleb
  • Grzegorz
  • Wasyl
    • Rodzeństwo
  • Leon
  • Dymitri
  • Jerzy
  • Teodor
  • Aleksander
    • Półgroszek podolski Konstantego (Korygajły) Koriatowicza kniazia Czartoryjskiego

    Konstanty Koriatowicz[1], znany później pod nazwiskiem Czartoryski[2] (ur. ok. 1335, zm. 1388/1392) – książę Czartoryska i Czernihowa.

    Życiorys

    Uznawany jest za przodka książąt Czartoryskich[2].

    Józef Wolff wywodzi Konstantego od pierwszej żony Olgierda Giedyminowicza i podaje go za jego trzeciego syna[2]. Wolff nazywa go przyrodnim bratem króla Władysława Jagajłły. Przytacza też, że z okresu życia Konstantego zachowały się o nim jedynie dwie wzmianki z lat 1383 i 1386, a w 1393 r. był nazwany nieboszczykiem. Późniejsze źródła każą mu władać Czartoryskiem i Czernihowem.

    Jan Tęgowski uważał, że Konstanty był synem Koriata Giedyminowicza[3] i nieznanej z imienia i nazwiska matki. Miał braci Leona, Dymitra, Jerzego, Teodora i Aleksandra.

    Żona Konstantego pozostaje nieznana, choć według niektórych źródeł można ją identyfikować jako Hannę Witebską z rodu Rurykowiczów, czyli Annę Jarosławówną, córkę księcia witebskiego Jarosława Wasylkowicza[4]. Para doczekała trzech synów Gleba Konstantynowicza, Grzegorza Konstantynowicza i Wasyla Konstantynowicza Czartoryskiego. Józef Wolff wzmiankuje tylko dwóch synów Konstantego, którzy wyszli z niewiadomej żony: Hleba (Gleba) i Wasila (Wasyla)[2].

    Zobacz też

    Przypisy

    1. ↑ Juliusz Karol Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Gł. skł.: Bolcewicz, 1906, s. 49.
    2. 1 2 3 4 Józef Wolff, Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku, Warszawa: Gebethner i Wolff, 1895, s. 18.
    3. ↑ Jan Tęgowski. Który Konstanty – Olgierdowic czy Koriatowic – był przodkiem kniaziów Czartoryskich? „Europa Orientalis”, Toruń, 1996, s. 53-59.
    4. ↑ Andzrej Michalski, O pochodzeniu i początkach kariery domu książąt Czartoryskich, „Słupskie Studia Historyczne 19, 47-71”, 2013.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.