Kod znak-moduł to sposób zapisu liczb całkowitych oznaczany jako ZM (bądź SM – ang. sign-magnitude). Wszystkie bity poza najstarszym mają takie samo znaczenie jak w naturalnym kodzie binarnym. Wyróżniony bit w tym zapisie jest bitem znaku. Jeżeli ma on wartość 0, to dana liczba jest nieujemna, jeżeli 1, to liczba jest niedodatnia. W związku z tym występują dwie reprezentacje zera: +0 (00000000ZM) i −0 (10000000ZM). Jednocześnie wpływa to na zakres liczb, jaki można przedstawić używając kodowania ZM na n bitach:
![{\displaystyle [-(2^{n-1}-1)\quad ,\quad 2^{n-1}-1]}](../I/e7aeaf35478aef6101ac653f3b9cf3e245f97310.svg)
Dla 8 bitów (bajta) są to liczby od −127 do 127.
Liczby zapisane w kodzie ZM na 4 bitach:
| znak-moduł | dziesiętnie |
|---|---|
| 0000 | 0 |
| 0001 | 1 |
| 0010 | 2 |
| 0011 | 3 |
| 0100 | 4 |
| 0101 | 5 |
| 0110 | 6 |
| 0111 | 7 |
| 1000 | −0 |
| 1001 | −1 |
| 1010 | −2 |
| 1011 | −3 |
| 1100 | −4 |
| 1101 | −5 |
| 1110 | −6 |
| 1111 | −7 |
Zobacz też
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.