A-379 z dnia 10.06.1972 | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
Kościół św. Katarzyny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Wolbromia | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu olkuskiego | |||||||||||
Położenie na mapie gminy Wolbrom | |||||||||||
50°23′11″N 19°45′37″E/50,386389 19,760278 |
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej Dziewicy i Męczennicy w Wolbromiu – barokowy kościół zbudowany w latach 1638–1664 (przebudowany w latach 1672–1692 oraz 1936–1937) w rezultacie przebudowy z wcześniejszego, prawdopodobnie gotyckiego kościoła z XV lub XVI wieku, postawionego na miejscu drewnianej, XIV-wiecznej świątyni.
Historia
Na ślad pierwszej, drewnianej świątyni można natrafić w rejestrach świętopietrza za rok 1346. Obecny budynek kościoła został wybudowany w XV lub XVI wieku. Barokowy kształt kościołowi nadali w latach 1638–1664 Kanonicy Regularni Laterańscy sprowadzeni do miasta z fundacji księdza Marcina Wolbrama w 1633 roku. Zakonnicy ponadto wybudowali siedem barokowych ołtarzy, z których do dziś zachowały się tylko trzy. W tym czasie powstał także budynek klasztoru, pełniący dziś funkcję plebanii. Kościół był wielokrotnie remontowany w XVIII i XIX wieku. W 1864 roku władze carskie dokonały kasaty klasztoru. Pod koniec XIX wieku kościół otrzymał cztery nowe ołtarze oraz ambonę, autorstwa Pawła Turbasa, olkuskiego rzeźbiarza.