Karabinierzy – początkowo we Francji wyborowi żołnierze lekkiej jazdy uzbrojeni w broń palną[1].
Później określenie to odnoszono do niektórych pułków jazdy we Francji, Austrii, Prusach i Rosji.
W Polsce Regiment Gwardii Konnej Litewskiej przemianowano w 1793 na Regiment Karabinierów Gwardii.
W końcu XVIII w. nazwę zaczęto stosować również wobec jednostek piechoty (najpierw we Francji) – początkowo określając tak jedną z kompanii pułku, potem niektóre wyodrębnione pułki.
W wojsku Królestwa Polskiego karabinierami nazywano kompanie wyborowe strzelców pieszych, w okresie powstania listopadowego – Dywizjon Karabinierów Konnych, a w powstaniu styczniowym – żołnierzy uzbrojonych w karabiny gwintowane.
Obecnie karabinierami nazywani są żandarmi we Włoszech (Carabinieri), wojska wewnętrzne w Mołdawii oraz straż graniczna w Hiszpanii.
- Polski karabinier konny z okresu powstania listopadowego
- Hiszpańscy karabinierzy w Pirenejach (1892)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ karabinierzy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-29] .
Bibliografia
- Mała encyklopedia wojskowa. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1970, tom II, s. 22