| Pełne imię i nazwisko |
José Antonio Vázquez | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data urodzenia | |||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
José Antonio Vázquez (ur. 11 marca 1921[1]) – urugwajski piłkarz noszący przydomek Carajito, napastnik.
Urodzony w Montevideo Vázquez w piłkę zaczął grać w 1935 roku w klubie CA Peñarol. Razem z klubem Peñarol dwa razy z rzędu zdobył tytuł mistrza Urugwaju – w 1944 i 1945 roku[2].
Jako piłkarz klubu Peñarol wziął udział w turnieju Copa América 1946, gdzie Urugwaj zajął czwarte miejsce. Vázquez zagrał w dwóch meczach – z Chile (w 74 minucie wszedł za Juana Riephoffa) i Brazylią (zdobył bramkę).
W 1946 roku, po mistrzostwach kontynentalnych, przeszedł do argentyńskiego klubu Boca Juniors, w którym zadebiutował 24 marca w zremisowanym 4:4 meczu z Estudiantes La Plata. Ostatni raz w barwach Boca Juniors zagrał 28 grudnia w wygranym 6:3 meczu z Peñarolem. W sumie w Boca Juniors zagrał w 24 meczach (2133 minuty) i zdobył 6 bramek. W lidze argentyńskiej rozegrał 17 meczów i zdobył 5 bramek. W 1947 roku grał już w drużynie CA Platense, a po powrocie do Urugwaju zakończył karierę w klubie Central Montevideo.
Vázquez od 18 lipca 1940 roku do 23 stycznia 1946 roku rozegrał w reprezentacji Urugwaju 8 meczów i zdobył 2 bramki[3].
Przypisy
- ↑ Etapa profesional [online], girasolweb.tripod.com [dostęp 2017-11-24].
- ↑ 1900 – 1950 [online], girasolweb.tripod.com [dostęp 2017-11-24].
- ↑ Uruguay – Record International Players.
Bibliografia
- Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910-1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, s. 76–77
