 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Edukacja | |
| Odznaczenia | |
 | |
Jerzy Boniecki (ur. 29 maja 1929 w Warszawie, zm. 8 września 2003 w Sydney) – polski publicysta i działacz społeczny, twórca, fundator i organizator Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej Polcul, dziennikarz paryskiej „Kultury”.
Życiorys
Wczesne lata dziecięce spędził w rodzinnym domu ideowych członków PPS, w którym panował klimat sprawiedliwości i wrażliwości społecznej. Kiedy miał 10 lat wybuchła wojna i wraz z milionami Polaków przeżył jej koszmar, rozbicie rodziny i śmierć matki. W 1943 roku, jako 14-letni chłopak przyłączył się do Armii Krajowej. Po wojnie ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim i pracował w Warszawie w Metalexporcie. Był specjalistą w dziedzinie urządzeń przemysłowych.
W 1959 zamieszkał wraz z rodziną na stałe w Sydney. W Australii ukończył studia w zakresie ekologii na Uniwersytecie Macquarie w Sydney. W Australii założył i prowadził firmę importową „Stolat”. Przez cały czas prowadził wielostronną działalność społeczną, ale najbardziej i najdłużej zaangażowany był w prowadzenie stworzonej przez niego Fundacji Polcul.
Działalność społeczna
- uczestniczył w pracach Klubu Rzymskiego
- brał udział w pracach charytatywnej organizacji Community Aid Abroad zajmującą się pomocą w realizacji małych projektów rozwoju w krajach trzeciego świata
- był współzałożycielem Australijskiego Komitetu Obrony Praw Człowieka w ZSRR
- był aktywnym członkiem Amnesty International
- uczestniczył w pracach „Paryskiej Kultury” oraz Australijskiego Instytutu Spraw Polskich
- od 1980 do 2003 sprawował funkcje dyrektora i prowadził Polcul Foundation, której był założycielem.
Publikacje
- W latach 1975–1999 opublikował kilkadziesiąt artykułów w „Kulturze” i w innych wydawnictwach emigracyjnych
- W 1990 opublikował zbiór artykułów pt. Okno na świat
- W 1992 wydał tom opowiadań U burmistrza w Wenecji.
Odznaczenia
Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej oraz otrzymał nagrodę „Kultury” Paryskiej w dziedzinie Przyjaźni i Współpracy.