Jelonkowiec błotny
Hydropotes inermis[1]
Swinhoe, 1870
Ilustracja
Samiec jelonkowca
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

Cetartiodactyla

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

jeleniowate

Podrodzina

sarny

Plemię

Capreolini

Rodzaj

Hydropotes
Swinhoe, 1870

Gatunek

jelonkowiec błotny

Podgatunki
  • H. i. argyropus Heude, 1884
  • H. i. inermis Swinhoe, 1870
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Jelonkowiec błotny[3], jelonek błotny[4], sarenka wodna (Hydropotes inermis) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Hydropotes Swinhoe, 1870.

Systematyka

Taksonomia

Rodzaj i gatunek po raz pierwszy opisany naukowo przez Roberta Swinhoe’a[5][6]. Opis ukazał się w lutym 1870 roku w czasopiśmie „Athenaeum”, a w czerwcu tego samego roku w „Proceedings of the Zoological Society of London”[5][6]. Wprawdzie Swinhoe opis oparł na okazie zakupionym w Szanghaju, ale w oparciu o miejsce, w którym autor zobaczył gatunek w środowisku naturalnym, miejsce typowe ogranicza się do Deer Island, nad rzeką Jangcy, w prefekturze Zhenjiang, w prowincji Jiangsu w Chinach[6][7]. Jedyny przedstawiciel rodzaju jelonkowiec[3] (Hydropotes).

Podgatunki

Wyróżniono dwa podgatunki H. inermis[6][3][2]:

  • H. inermis argyropus Heude, 1884
  • H. inermis inermis Swinhoe, 1870

Występowanie

Chiny i Korea, podgatunek chiński został z powodzeniem introdukowany w parkach w Europie (Anglia i Francja).

Wygląd zewnętrzny

Czaszka jelonkowca

Osiąga około 75–100 cm długości ciała, ok. 50 cm wysokości w kłębie i waży 10–15 kg. U obu płci nie występuje poroże. Jego silnie rozwinięte, lekko zakrzywione górne kły wystają spod warg. Szorstka, gęsta sierść ubarwiona jest na grzbiecie i bokach jasnobrązowo z czarnymi plamkami, a na brzuchu biało.

Środowisko życia

Żyje zwykle samotnie lub w parach, w nadrzecznych błotach i trzcinowiskach. Czasami na polach i stokach górskich. Gody odbywają się jesienią. Samica rodzi wiosną 4–7 młodych. Jest najpierwotniejszym gatunkiem rodziny jeleniowatych.

Odżywianie

Jest roślinożerny – żywi się trawą, ziołami oraz warzywami[8].

Przypisy

  1. ↑ Hydropotes inermis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 R.B. Harris, J.W. Duckworth, Hydropotes inermis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-06] (ang.).
  3. 1 2 3 Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 176. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. ↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 118, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
  5. 1 2 R. Swinhoe. On a new Deer from China. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1870, s. 90, 1870. (ang.).
  6. 1 2 3 4 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Hydropotes inermis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2023-08-18]
  7. ↑ J.R. Ellerman, T.C.S. Morisson-Scott: Checklist of Palaearctic and Indian mammals 1758 to 1946. Londyn: The Trustees, 1951, s. 354. (ang.).
  8. ↑ Jelonkowiec błotny. [w:] Ekologia.pl [on-line]. [dostęp 2023-08-18].

Bibliografia

  • H. Komosińska & E. Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.