Jefim Bogolubow
Ilustracja
Jefim Bogolubow, ok. 1925
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1889
Stanisławczyk

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1952
Triberg im Schwarzwald

Obywatelstwo

Niemcy

Tytuł szachowy

arcymistrz (1951)

abcdefgh
8
a8 – Czarna wieża
b8 – Czarny skoczek
c8 – Czarny goniec
d8 – Czarny hetman
e8 – Czarny król
h8 – Czarna wieża
a7 – Czarny pionek
b7 – Czarny pionek
c7 – Czarny pionek
d7 – Czarny pionek
f7 – Czarny pionek
g7 – Czarny pionek
h7 – Czarny pionek
e6 – Czarny pionek
f6 – Czarny skoczek
b4 – Czarny goniec
c4 – Biały pionek
d4 – Biały pionek
f3 – Biały skoczek
a2 – Biały pionek
b2 – Biały pionek
e2 – Biały pionek
f2 – Biały pionek
g2 – Biały pionek
h2 – Biały pionek
a1 – Biała wieża
b1 – Biały skoczek
c1 – Biały goniec
d1 – Biały hetman
e1 – Biały król
f1 – Biały goniec
h1 – Biała wieża
8
77
66
55
44
33
22
11
abcdefgh
Obrona Bogolubowa

Jefim Bogolubow, ros. Ефим Дмитриевич Боголюбов, niem. Efim Bogoljubow (ur. 14 kwietnia 1889 w Stanisławczyku na Ukrainie, zm. 18 czerwca 1952 w Tribergu) – rosyjski, radziecki i niemiecki szachista, uczestnik meczów o mistrzostwo świata z Aleksandrem Alechinem, arcymistrz od roku 1951.

Życiorys

Jefim Bogolubow, Triberg
(1.4.1889 – 18.6.1952)

Był dwukrotnym mistrzem Rosji; w latach dwudziestych odniósł serię spektakularnych sukcesów w bardzo silnych turniejach szachowych. W 1922 wyprzedził Alechina na turnieju w Pieszczanach, rok później podzielił pierwsze miejsce w Karlowych Warach. Zajął pierwsze miejsce na turnieju w Moskwie w 1925, wyprzedzając m.in. Emanuela Laskera, Jose Raula Capablankę i Akibę Rubinsteina. Na turnieju w Bad Kissingen (1928) w pokonanym polu pozostawił Capablankę i Maksa Euwego.

W 1926 Bogolubow pozostał w Niemczech, odmawiając powrotu do ZSRR, był drugim po Alechinie wielkim szachowym dysydentem. Na olimpiadzie szachowej w Pradze w 1931 był już liderem reprezentacji Niemiec; wynikiem (+9 -1 =7) zdobył srebrny medal na pierwszej szachownicy. Doskonałe występy w międzynarodowych turniejach doprowadziły go do meczów o mistrzostwo świata, w których musiał jednak uznać wyższość ówczesnego mistrza świata Alechina. Pierwszy mecz w 1929 zakończył się porażką Bogolubowa (+5 -11 = 9), w rewanżu w 1934 padł wynik (+3 -8 =15).

Wniósł duży wkład w rozwój teorii debiutów; jego nazwisko nosi obrona powstająca po posunięciach 1. d4 Sf6, 2. c4 e6, 3. Sf3 Gb4+.

Według systemu Chessmetrics najwyższy ranking osiągnął w styczniu 1927; z wynikiem 2768 punktów zajmował wówczas pierwsze miejsce na świecie[1].

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.