Jan Orliński (ur. 1911 w Sikorzu, zm. 13 grudnia 1943 w Pomiechówku) – polski działacz komunistyczny, działacz KZMP i KPP, I sekretarz KP PPR w Płocku, członek GL.
Życiorys
Z zawodu był robotnikiem. Od 1930 r., był członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej (KZMP), a w 1936 r., wstąpił w szeregi Komunistycznej Partii Polski (KPP). W okresie 20-lecia międzywojennego, kilkakrotnie aresztowany pod zarzutem działalności antypaństwowej i agitacji komunistycznej.
Po wybuchu II wojny światowej, był jednym z organizatorów i członków aktywu kierowniczego Rewolucyjnych Rad Robotniczo-Chłopskich "Młot i Sierp" (RRRCH), a następnie Polskiej Partii Robotniczej (PPR) i Gwardii Ludowej (GL) na terenie północnego Mazowsza. Członek Komitetu Okręgowego RRRCH w Płocku, a następnie w latach 1942–1943 Komitetu Okręgowego PPR oraz I sekretarz Komitetu Miejskiego PPR w Płocku.
Aresztowany przez Niemców, został stracony przez powieszenie w Pomiechówku, 13 grudnia 1943. Jego grób znajduje się w kwaterze wojennej na Cmentarzu w Pomiechowie.
Bibliografia
- Załącznik do wniosku o zmianę nazw ulic w Płocku na str. plockaprawica.net. plockaprawica.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. [dostęp 2013-04-01]
- Jan Ptasiński, Na północ od Warszawy. Szkice z dziejów ruchu oporu 1939-1945, Warszawa 1984.