| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1445 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
przed 1516 |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo, rysunek |
| Epoka |
Jacopo de’ Barbari, zw. też Jakob Walch (ur. ok. 1445 w Wenecji, zm. przed 1516 w Mechelen) – włoski malarz i rysownik okresu renesansu.
Do 1500 przebywał w Wenecji, gdzie znalazł się w kręgu oddziaływania Alvise Vivariniego, Antonella da Messiny i Giovanniego Belliniego. Następnie wstąpił na służbę do cesarza Maksymiliana I. Okresowo pracował m.in. w Norymberdze, Wittenberdze, Weimarze i Frankfurcie nad Menem. Ostatnie lata życia spędził na dworze namiestniczki Niderlandów – Małgorzaty w Brukseli.
Malował portrety i kompozycje religijne. Był autorem pierwszej samodzielnej martwej natury w malarstwie nowożytnym. Zachowało się ok. 30 jego miedziorytów o treści alegorycznej i mitologicznej, wzorowanych na Albrechcie Dürerze i Lucasu van Leydenie.
Odegrał ważną rolę w popularyzacji zasad renesansu włoskiego w północnej Europie.
Dzieła
- Błogosławiący Chrystus (1503) – Drezno, Gemaeldegalerie
- Galatea – Drezno, Gemaeldegalerie
- Henryk Meklemburski (1507) – Haga, Mauritshuis
- Krogulec – Londyn, National Gallery
- Madonna z Dzieciątkiem, św. Barbarą, Janem Chrzcicielem i fundatorką – Berlin, Gemaeldegalerie
- Martwa natura z kuropatwą i żelaznymi rękawiczkami (1504) – Monachium, Stara Pinakoteka
- Młody mężczyzna – Wiedeń, Kunsthistorisches Museum
- Starzec i dziewczyna (1503) – Filadelfia, Museum of Art
Bibliografia
- Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3
- Christine Stukenbrock, Barbara Toepper, Arcydzieła malarstwa europejskiego, Koenigswinter: h. f. ullmann, 2007, ISBN 978-3-8331-2131-9
- Sztuka świata. Leksykon, Tadeusz Barucki, Andrzej Dulewicz (red.), t. 1, Warszawa: Arkady, 1998, ISBN 83-213-4088-1, OCLC 749356630.