Język staroturecki
Obszar

Azja Środkowa

Pismo/alfabet

orchońskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy Kaganaty Turkutów
Kody języka
ISO 639-3 otk
IETF otk
Glottolog oldu1238
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język staroturecki, język staroturkijski (tur. Göktürkçe) – nazwa używana w odniesieniu do najstarszego zaświadczonego w piśmie języka turkijskiego. Zaliczał się on do południowo-wschodniej gałęzi języków turkijskich, która dała początek ujgurskiemu oraz czagatajskiemu. Istnieje wiele zapisów w starotureckim, przy czym w większości z nich zastosowano zapis w piśmie orchońskim.

Porównanie z dzisiejszymi językami tureckimi

Poniższa tabela zestawia liczebniki od 1 do 10 w kilku językach tureckich. Dla wszystkich z nich zastosowano alfabet łaciński, w celu uwypukleniu różnic.

liczebnik staroturecki współczesny turecki tuwiński kazachski kaszkajski krymczacki
1 Bir Bir Bir Bir Bir Bir
2 Eki İki İyi Yeki İki Eki
3 Üç Üç Üş Üş Üç Üç
4 Tört Dört Dört Tört Dört Dort
5 Beş Beş Beş Bes Beş Beş
6 Altı Altı Aldı Altı Altı Altı
7 Yeti Yedi Çedi Jeti Yedi Yedi
8 Sekiz Sekiz Ses Segiz Sekiz Sekiz
9 Tokuz Dokuz Tos Toğız Dokuz Tokuz
10 On On On On On On
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.