Józef Paczkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1861
Kawiary

Data i miejsce śmierci

25 października 1933
Poznań

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: archiwistyka, historia XIX w.
Alma Mater

Uniwersytet Berliński

Doktorat

1889

Profesura

1916

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Berliński
Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Józef Paczkowski (ur. 15 marca 1861 w Kawiarach, zm. 25 października 1933 w Poznaniu[1]) – polski historyk, archiwista.

Życiorys

Był synem właściciela ziemskiego Józefa i Eleonory z Plewkiewiczów, bratem Jana. Uczył się w gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu, gdzie zdał maturę w 1882. Studia uniwersyteckie historyczne i częściowo prawno-ekonomiczne odbywał w Berlinie i Lipsku (półrocze 1884). Doktorat filozofii uzyskał na uniwersytecie berlińskim w 1889 na podstawie rozprawy Der Grosse Kurfurst und Christian Ludwig von Kalkstein. W latach 1890–1900 był kustoszem w Bibliotece Królewskiej w Berlinie. W 1907 otrzymał godność radcy, a w 1917 tajnego radcy archiwalnego. W latach 1908–1919 prowadził wykłady i seminaria z historii Polski na Uniwersytecie Berlińskim. Od 1916 profesor Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1919−1926 naczelny dyrektor Wydziału Archiwów Państwowych w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego[2]. Jednocześnie w latach 1919−1925 dyrektor Archiwum Państwowego w Poznaniu (faktycznie kierownictwo placówki poznańskiej sprawował Kazimierz Kaczmarczyk). Od 1919 profesor Uniwersytetu Poznańskiego − do 1926 formalnie urlopowany z powodu równoległej pracy w ministerstwie. Twórca Katedry Historii Wschodu Europy i jej kierownik od 1920 (nominalnie), w 1926 przeszedł na emeryturę, podjął na UAM wykłady i seminaria z zakresu archiwistyki i historii polityki wielkich mocarstw w XIX i XX w.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Wydarzenia (s. 434). Kronika Miasta Poznania 4/1933. [dostęp 2012-07-16]. (pol.).
  2. Na własną prośbę przeniesiony w stan spoczynku z dniem 30 września 1926. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 15, s. 405, 1 grudnia 1926.
  3. M.P. z 1927 r. nr 258, poz. 707 „za zasługi, położone dla polskości i nauki polskiej w b. zaborze pruskim”.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.