Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1958 |
---|---|
Przewodniczący Sejmu | |
Okres |
od 5 listopada 2002 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Ingrīda Latimira, poprzednio Ūdre (ur. 14 listopada 1958 w Rydze) – łotewska polityk i ekonomistka, minister gospodarki (1999), w latach 2002–2006 przewodnicząca Sejmu.
Życiorys
W 1984 ukończyła studia ekonomiczne na Uniwersytecie Łotwy w Rydze. Magisterium w tej dziedzinie na tej samej uczelni uzyskała w 1996. Pracowała w branży audytorskiej i jako nauczyciel akademicki.
W 1998 weszła w skład Sejmu Republiki Łotewskiej jako przedstawicielka Nowej Partii. W 1999 przez kilka tygodni pełniła funkcję ministra gospodarki w rządzie Vilisa Krištopansa. W tym samym roku była kandydatką na urząd prezydenta państwa. W 2002 uzyskała reelekcję do parlamentu z listy Związku Zielonych i Rolników. W latach 2002–2006 sprawowała urząd przewodniczącej Sejmu VIII kadencji.
W 2004 została nominowana na komisarza Unii Europejskiej ds. podatków i ceł, ostatecznie nie objęła funkcji. W wyborach 2006 bez powodzenia próbowała uzyskać reelekcję do Sejmu z ramienia ZZS w Łatgalii[1]. Pełniła funkcję przewodniczącej ZZS oraz wiceprzewodniczącej Łotewskiego Związku Rolników. Zasiadała w fundacji założonej przez Guntisa Ulmanisa oraz w zarządzie Łotewskiej Federacji Siatkówki.
Po odejściu z parlamentu przeszła do sektora prywatnego. Została prezesem zarządu spółki „Latimira un Partneri”, podjęła praktykę w zawodzie biegłego rewidenta[2]. W 2013 została konsultantką frakcji poselskiej Centrum Zgody[3].
Od 2009 zamężna z przedsiębiorcą Gordonsem Latimirsem[4].
Przypisy
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2006. [dostęp 2017-09-30]. (łot.).
- ↑ Par uzņēmumu. ilatimira.lv. [dostęp 2017-09-30]. (łot.).
- ↑ Ūdre kļuvusi par SC frakcijas konsultanti. diena.lv, 3 kwietnia 2013. [dostęp 2017-09-30]. (łot.).
- ↑ Ingrīda Ūdre beidzot apprecējusies. delfi.lv, 25 września 2009. [dostęp 2017-09-30]. (łot.).
Bibliografia
- Serwis CVK – Wybory 2006. [dostęp 2017-09-30]. (łot.).
- Nota biograficzna na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-09-30]. (ang.).