Impromptu (od francuskiego „impromptu” /ɛ̃.pʁɔ̃p.ty/ „improwizowany”) - słowo o wielorakim znaczeniu:

1. Improwizacja
2. Interludium, muzyczny pasaż w spektaklach teatralnych pomiędzy aktami np. w dramatach Moliera
3. W okresie romantyzmu forma muzyczna o bardzo ścisłej symetrii trójdzielnej. Utwór podzielony jest na trzy części, z której każda ulega kolejnemu podziałowi na trzy, a każda z nich na kolejne trzy. W sumie tworząc 27 krótkich fraz. Pierwszym twórcą tego typu utworów był Franz Schubert. Teorię impromptu opracował Robert Schumann. Fryderyk Chopin doprowadził impromptu do symetrycznej doskonałości.

Bibliografia

• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 382. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968, s. 81. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. I. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).brak strony w książce