Model struktury przestrzennej ludzkiej IL-2.

Interleukina 2, IL-2 – cytokina będąca najważniejszym czynnikiem wzrostu dla limfocytów T, zwłaszcza cytotoksycznych, oraz komórek NK. Jednocześnie cytokina ta wpływa zwrotnie na odpowiedź odpornościową, gdyż po pobudzeniu limfocytu T indukuje pojawienie się na jego powierzchni cząsteczek umożliwiających apoptozę tej komórki[1][2].

Istotna jest także rola IL-2 w polaryzacji immunologicznej – kieruje ona rozwój limfocytów Th0 w stronę limfocytów Th1[3]. Wraz z IL-4 i IL-5 cytokina ta może także pobudzać limfocyty B[4].

IL-2 może być stosowana w terapii niektórych nowotworów[5]. Wyniki leczenia nie są jednak zachęcające. IL-2 i INF-α stosowane in vitro wykazują synergizm działania przeciwnowotworowego, dotychczas prowadzone badania kliniczne nie potwierdziły jednak skuteczności kojarzenia obu preparatów. Objawy uboczne terapii IL-2 są poważniejsze niż w przypadku stosowania samego INF-α. W odróżnieniu od cytostatyków i INF-α skuteczność IL-2 nie zależy od lokalizacji zmian przerzutowych. Udział remisji nie przekracza 30%, a u wielu chorych obserwuje się poważne działania niepożądane[6].

Przypisy

  1. ↑ RY. Lan, C. Selmi, ME. Gershwin. The regulatory, inflammatory, and T cell programming roles of interleukin-2 (IL-2).. „J Autoimmun”. 31 (1), s. 7-12, Aug 2008. DOI: 10.1016/j.jaut.2008.03.002. PMID: 18442895.
  2. ↑ TL. Whiteside. The natural killer (NK) cell and synergistic antitumor effects of interferon-gamma and interleukin-2.. „Cancer Invest”. 8 (5), s. 565-6, 1990. PMID: 2124947.
  3. ↑ CM. Hilkens, H. Vermeulen, RJ. van Neerven, FG. Snijdewint i inni. Differential modulation of T helper type 1 (Th1) and T helper type 2 (Th2) cytokine secretion by prostaglandin E2 critically depends on interleukin-2.. „Eur J Immunol”. 25 (1), s. 59-63, Jan 1995. DOI: 10.1002/eji.1830250112. PMID: 7843254.
  4. ↑ JM. Purkerson, M. Newberg, G. Wise, KR. Lynch i inni. Interleukin 5 and interleukin 2 cooperate with interleukin 4 to induce IgG1 secretion from anti-Ig-treated B cells.. „J Exp Med”. 168 (3), s. 1175-80, Sep 1988. PMID: 3262706.
  5. ↑ GK. Antony, AZ. Dudek. Interleukin 2 in cancer therapy.. „Curr Med Chem”. 17 (29), s. 3297-302, 2010. PMID: 20712575.
  6. ↑ S. Negrier i inni, Recombinant human interleukin-2, recombinant human interferon alfa-2a, or both in metastatic renal-cell carcinoma. Groupe Français d'Immunothérapie, „The New England Journal of Medicine”, 338 (18), 1998, s. 1272–1278, DOI: 10.1056/NEJM199804303381805, ISSN 0028-4793, PMID: 9562581 [dostęp 2024-01-20].


Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.