Hwang Jang Yŏp

Hwang Jang Yŏp
Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1923 Kangdong
Data śmierci	10 października 2010
Przewodniczący Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego
Okres	od 28 grudnia 1972 do 7 kwietnia 1983
Przynależność polityczna	Partia Pracy Korei
Poprzednik	Ch’oe Yong Gŏn
Następca	Yang Hyŏng Sŏp

Hwang Jang Yŏp (kor. 황장엽; ur. 17 lutego 1923 w Kangdong, zm. 10 października 2010^[1] w Seulu) – jeden z najbliższych współpracowników Kim Ir Sena i główny ideolog Partii Pracy Korei. Współtwórca ideologii Dżucze oraz propagandysta. W 1997 r. uciekł do Korei Południowej.

Młodość

Hwang urodził się w Kangdong, w prowincji P'yŏngan Południowy. Ukończył Szkołę Handlową w Pjongjangu w 1941 r., a następnie w 1942 r. w Tokio rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Chuo (jap. Chūō Daigaku). W 1944 r. zrezygnował i wrócił do Pjongjangu, gdzie uczył matematyki w macierzystej uczelni.

Działalność w Partii Pracy Korei

W 1946 r. wkrótce po powstaniu Partii Robotniczej w Korei Północnej wstąpił w jej szeregi.

W latach 1949-1953 studiował na Uniwersytecie Moskiewskim w Związku Radzieckim, gdzie poznał swoją żonę, Pak Sŏng Ok. Po powrocie do Korei Północnej, został wykładowcą filozofii na Uniwersytecie im. Kim Ir Sena.

W 1972 r. został przewodniczącym Najwyższego Zgromadzenia Ludowego. Stanowisko piastował przez 11 lat^[2].

W 1983 r. został usunięty ze Zgromadzenia i jego pozycja się pogorszyła, choć był „Nauczycielem Kim Dzong Ila” na uniwersytecie. Kim krytykował go, szczególnie za zbyt bliskie zainteresowanie reformami ekonomicznymi w Chinach^[3].

Zdrada

W lutym 1997 r., w drodze powrotnej do kraju z Tokio, przez Chiny, udał się do Ambasady Republiki Korei w Pekinie wraz z szefem północnokoreańskiej firmy handlowej w Pekinie, Kim Duk-hongiem^[4].

Kilka dni później Kim Dzong Il powiedział w Radiu Pjongjang:

Wiadomość ta została uznana za oficjalną reakcję na zdradę ojczyzny przez Hwanga^[5].

Kilka tygodni później chińskie władze pozwoliły Hwangowi na wyjazd do Korei Południowej przez Filipiny^[6].

Po zdradzie kraju przez Hwanga jego żona popełniła samobójstwo, jedna córka zmarła w tajemniczych okolicznościach, spadając z ciężarówki, a pozostałe jego dzieci, córka i syn, oraz jego wnuki, prawdopodobnie zostały wysłane do obozów pracy^[3].

Po przybyciu do Korei Południowej, stał się krytykiem reżimu północnokoreańskiego. Opublikował wiele książek i traktatów.

Po objęciu w 1998 r. urzędu prezydenta przez Kim Dae-junga, który prowadził pojednawczą, „słoneczną politykę” zjednoczeniową (ang. Sunshine Policy), Hwang był w coraz większym stopniu marginalizowany, a w listopadzie 2000 r. został usunięty z funkcji przewodniczącego Badawczego Instytutu Zjednoczenia^[6].

Hwang przyczynił się do stworzenia gazety internetowej Daily NK, redagowanej przez północnokoreańskich emigrantów w Korei Południowej^[7]. Opisywał w niej swoje wspomnienia z ucieczki i pracy dla reżimu^[8].

W kwietniu 2010 r. National Intelligence Service ogłosiła, że aresztowała dwóch północnokoreańskich agentów, którzy rzekomo zostali wysłani w celu dokonania zamachu na Hwanga^[9]. Dwóch agentów miało być podobno szkolonych przez sześć lat w ramach przygotowań do misji^[10]. Mieli udawać uciekinierów, ale zostali zdemaskowani podczas przesłuchania przez władze Korei Południowej. Hwang skomentował to: „Śmierć jest tylko śmiercią. Nie ma żadnej różnicy, czy umrę ze starości, czy zabity przez reżim Kim Dzong Ila^[11]. W czerwcu 2010 r. Korea Południowa skazała dwóch niedoszłych zabójców na kary do 10 lat więzienia.

Śmierć

Nad ranem 10 października 2010 r. został znaleziony martwy w swoim domu. Wstępne raporty wskazywały, że zmarł na atak serca^[12].

Przypisy

Linki zewnętrzne

http://www.pukhan.pl/wiadomosci/584-hwang-jang-yop-nie-yje-mia-87-lat